Car z zemsty zlikwidował 109 polskich klasztorów

W powstaniu styczniowym brało licznie udział duchowieństwo – księża, bracia zakonni, klerycy. 8 listopada 1864 roku, w ramach represji po powstaniu, car Aleksander II wydał ukaz o kasacie klasztorów w Królestwie Polskim. Na jego podstawie w nocy z 27 na 28 listopada władze rosyjskie przeprowadziły kasację 109 klasztorów. 

Projekt dekretu przygotował Władimir Czerkaskij, Dyrektor Spraw Wewnętrznych i Oświecenia Publicznego, późniejszy przewodniczący Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim. Spośród 155 klasztorów męskich i 42 klasztorów żeńskich do likwidacji przeznaczono 110 klasztorów męskich i 4 żeńskie – 39 za udział w powstaniu, a 71 z powodu niewielkiej liczby zakonników (poniżej 8).

Pozostałe klasztory podzielono na etatowe oraz ponadetatowe. Klasztory etatowe posiadały najwyżej do 14 zakonników. Klasztory ponadetatowe nie mogły przyjmować nowicjuszy, a gdy liczba zakonników spadała poniżej 8, po prostu je likwidowano. Utrzymanie wszystkich klasztorów przeszło na skarb państwa. 30 stycznia 1865 r. kard. Giacomo Antonelli wysłał notę ambasadorowi rosyjskiemu przy Stolicy Apostolskiej Feliksowi Meyendorfowi, w której udowadniał nielegalność ukazu w świetle prawa międzynarodowego i jego sprzeczność z konkordatem. Spowodowało to pogorszenie stosunków Imperium Rosyjskiego z Watykanem, a ostatecznie rok później doprowadziło do ich zerwania.

 

Źródło: Wikipedia,dzieje.pl

#car #klasztory #styczniowe #powstanie #represje