Pół roku wcześniej w Krewie, 14 sierpnia 1385 r., ustalono warunki związku między Jadwigą a Jagiełłą. Władca litewski obiecał, że przed ślubem przyjmie chrzest i przejdzie na wiarę katolicką, uwolni polskich jeńców przetrzymywanych na Litwie i dołoży wszelkich starań, by odzyskać utracone przez Polskę ziemie. Zobowiązał się też do wypłacenia narzeczonemu Jadwigi 200 tys. florenów.
Jagiełło, żeniąc się z Jadwigą, liczył na pomoc Polaków w walce przeciw Zakonowi Krzyżackiemu, a także Moskwie i Złotej Ordzie. Jedno ze zdań dokumentu krewskiego mówiło o tym, iż „…książę Jagiełło przyrzeka także kraje swoje Litwy i Rusi wieczyście wcielić do korony Królestwa Polskiego”. Dla panów polskich była to obietnica bezwarunkowego wcielenia Litwy do Polski, dla Litwinów zaś – zapowiedź połączenia obu państw z zachowaniem ich odrębności.
11 stycznia 1386 r. Jagiełło ze swym orszakiem zatrzymał się na wołkowyskim zamku, gdzie przyjął posłów polskich, którzy potwierdzili ustalone w Krewie warunki przyjęcia przez niego tronu polskiego oraz ochrzczenia całej Litwy i zaprosili go na zjazd w Lublinie wyznaczony na 2 lutego. Tam dokonano formalnej elekcji Jagiełły, jeszcze wówczas poganina, na tron polski. Król ochrzcił się dwa tygodnie później przybierając imię Władysław. 4 marca odbyła się koronacja i ślub z Jadwigą.
Unia między Polską i Litwą stała się faktem.