Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS!
Zamów już TERAZ!
By Wojciech Kossak - http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Kossak_W/Images/Rokitna.jpg, Domena publiczna, https://commons.wikimedia
13 czerwca 1915 roku dwa szwadrony rtm. Dunina-Wąsowicza działające w okolicach wsi Rokitna dostały rozkaz szarży na umocnione rosyjskie okopy. Było to wysłanie polskich żołnierzy na pewną śmierć. Dunin-Wąsowicz, chcąc zminimalizować straty, zdecydował się na atak tylko jednym szwadronem. Drugi miał został w odwodzie.
Późną wiosną 1915 r. front austriacko-rosyjski przebiegał na pograniczu Besarabii i Bukowiny. W skład sił austriackich wchodziła m.in. II Brygada Legionów Polskich, oddziały związku taktycznego pułkownika Pappa i 42. Dywizji Piechoty. Na początku czerwca 1915 r. w okolicy Rokitnej koło Rarańczy rosyjskie oddziały saperskie zbudowały system potrójnych i poczwórnych sieci okopów, zabezpieczonych dodatkowo drutem kolczastym. Z innych odcinków frontu ściągnięto artylerię i karabiny maszynowe typu Maxim kal. 7,62 mm. Wspólny atak na Rosjan 12 czerwca nie przyniósł efektów. Rtm. Dunin-Wąsowicz został wówczas wezwany do szefa sztabu II Brygady kapitana Vargasa. Rozkazano mu, aby oba szwadrony polskie zaatakowały z lewej flanki, wspierając piechotę szturmującą potrójne okopy rosyjskie. Rotmistrz zadecydował, że szarżować będzie tylko 2. szwadron. Wiedząc, że czeka wszystkich pewna śmierć osobiście poprowadził kawalerzystów na linie wroga. Rozpoczęła się jedna z najbardziej bohaterskich szarż w historii Polski. Chwilę po jej rozpoczęciu zabrzmiały salwy austriackiej artylerii, które okazały się równie mordercze, co ogień rosyjskich Maximów. W ciągu ok. 15 min. ułani przedarli się przez trzy linie wroga, ale z 64 ułanów o własnych siłach wróciło sześciu. Zginęło 16, w tym rtm. Dunin-Wąsowicz i por. Topór-Kisielnicki. Brawurowa akcja Polaków nie została należycie wykorzystane przez austriackie dowództwo. Jednak wkrótce po szarży Rosjanie wycofali się w kierunku Besarabii.
W 1917 r. uczestnicy szarży i rodziny poległych otrzymali „Krzyż Rokitniański”. 26 lutego 1923 r. szczątki ułanów poległych w szarży pod Rokitną ekshumowano i przeniesiono na wydzieloną kwaterę Cmentarza Rakowickiego w Krakowie. Marszałek Józef Piłsudski dekorował trumny krzyżami Virtuti Militari. W II Rzeczypospolitej bitwa pod Rokitną stała się symbolem bezgranicznego poświęcenia i bohaterstwa legionistów.
Źródło: niezalezna.pl,dzieje.pl
Późną wiosną 1915 r. front austriacko-rosyjski przebiegał na pograniczu Besarabii i Bukowiny. W skład sił austriackich wchodziła m.in. II Brygada Legionów Polskich, oddziały związku taktycznego pułkownika Pappa i 42. Dywizji Piechoty. Na początku czerwca 1915 r. w okolicy Rokitnej koło Rarańczy rosyjskie oddziały saperskie zbudowały system potrójnych i poczwórnych sieci okopów, zabezpieczonych dodatkowo drutem kolczastym. Z innych odcinków frontu ściągnięto artylerię i karabiny maszynowe typu Maxim kal. 7,62 mm. Wspólny atak na Rosjan 12 czerwca nie przyniósł efektów. Rtm. Dunin-Wąsowicz został wówczas wezwany do szefa sztabu II Brygady kapitana Vargasa. Rozkazano mu, aby oba szwadrony polskie zaatakowały z lewej flanki, wspierając piechotę szturmującą potrójne okopy rosyjskie. Rotmistrz zadecydował, że szarżować będzie tylko 2. szwadron. Wiedząc, że czeka wszystkich pewna śmierć osobiście poprowadził kawalerzystów na linie wroga. Rozpoczęła się jedna z najbardziej bohaterskich szarż w historii Polski. Chwilę po jej rozpoczęciu zabrzmiały salwy austriackiej artylerii, które okazały się równie mordercze, co ogień rosyjskich Maximów. W ciągu ok. 15 min. ułani przedarli się przez trzy linie wroga, ale z 64 ułanów o własnych siłach wróciło sześciu. Zginęło 16, w tym rtm. Dunin-Wąsowicz i por. Topór-Kisielnicki. Brawurowa akcja Polaków nie została należycie wykorzystane przez austriackie dowództwo. Jednak wkrótce po szarży Rosjanie wycofali się w kierunku Besarabii.
W 1917 r. uczestnicy szarży i rodziny poległych otrzymali „Krzyż Rokitniański”. 26 lutego 1923 r. szczątki ułanów poległych w szarży pod Rokitną ekshumowano i przeniesiono na wydzieloną kwaterę Cmentarza Rakowickiego w Krakowie. Marszałek Józef Piłsudski dekorował trumny krzyżami Virtuti Militari. W II Rzeczypospolitej bitwa pod Rokitną stała się symbolem bezgranicznego poświęcenia i bohaterstwa legionistów.
Źródło: niezalezna.pl,dzieje.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
