Cofając się w czasie, można zobaczyć, że koncepcja sportowego samochodu o wysokich osiągach nie jest niczym nowym dla Peugeota. Na początku lat 90. XX w. pojawiła się wybitnie sportowa wersja Peugeota 405. Już od swojego debiutu w 1987 r. Peugeot 405 miał zadatki na sportowy samochód, ale nigdy wcześniej nie pojawiła się jego naprawdę ekstremalna odmiana. W 1993 r. wprowadzono więc wersję T16, której nazwa jest bogata w skojarzenia. Bezpośrednio nawiązuje do Peugeota 405 Turbo 16, dwukrotnego zwycięzcy Rajdu Paryż-Dakar w latach 1989 i 1990, a także górskiego wyścigu Pikes Peak w 1988 i 1989 r. Model pojawił się po legendarnym Peugeot 205 Turbo 16, który dwukrotnie zdobył tytuł rajdowego mistrza świata w grupie B i dwukrotnie zwyciężył w Rajdzie Paryż-Dakar w 1987 i 1988 r.
Peugeot 405 T16 dysponował bardzo udaną konstrukcją, idealnie trafiającą w oczekiwania klientów, którzy oczekiwali połączenia wygodnego rodzinnego samochodu i sportowego auta, które może zapewnić maksymalną przyjemność za kierownicą. Ekstremalna wersja gwarantowała bezprecedensowe osiągi wśród tego typu samochodów.
Peugeot 405 T16, napędzany czterocylindrowym silnikiem o pojemności 2 litrów, turbodoładowanym za pomocą turbosprężarki Garett, rozwijał moc 196 KM. Dzięki funkcji overboost, która zwiększała ciśnienie doładowania, moc można było zwiększyć do 220 KM. Imponujące osiągi, z prędkością maksymalną 235 km/h i przyspieszeniem od 0 do 100 km/h w zaledwie 7 sekund, były możliwe w znacznej mierze dzięki stałemu napędowi na cztery koła i sprzęgłu wiskotycznemu, które, montowane równolegle, kontrolowało uślizg i rozkładało napęd w proporcji 53 proc. na przednią oś i 47 proc. na tylną.
