Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS! Zamów już TERAZ!

We Włoszech rusza legendarny rajd „1000 Miglia"

Dziś startuje 39. edycja rajdu „1000 Miglia” na tradycyjnej trasie Brescia-Rzym-Brescia. W rajdzie udział weźmie ok. 400 bardzo cennych, zabytkowych samochodów, z których 121 należy do marek Alfa Romeo, Fiat i Lancia. Na starcie stawią się m.in. cztery samochody z muzealnej kolekcji Alfy Romeo: 6C 1500 Super Sport z 1928 r., 1900 Sport Spider z 1954 r., 2000 Sportiva z 1954 r. i 1900 Super Sprint z 1956 r.

mat. pras.

Oczy wszystkich fanów z pewnością skierowane będą na Alfę Romeo 6C 1500 Super Sport z 1928 r., z karoserią wyprodukowaną w „Stabilimenti Farina". Jest to egzemplarz odpowiadający temu, który zwyciężył „1000 Miglia” w 1928 r. z załogą w składzie Giuseppe Campari i Giulio Ramponi. Ten sam samochód w 2019 r. dojechał na najwyższy stopień podium rajdu „1000 Miglia”, podobnie jak w w 2005, 2007 i 2008 r. W 2007 i 2008 r. zwyciężył z kolei w „1000 Millas Sport", odbywającym się w Argentynie.

Niezwykłe 6C 1500 Super Sport z 1928 r. wyposażone jest w sześciocylindrowy silnik o pojemności 1487 cm3., rozwijający 76 KM przy 4800 obr./min. To pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej wynoszącej 140 km/h. Samochód był wytwarzany w latach 1928-1929, a łącznie powstało 31 egzemplarzy. Ten, oznaczony numerem „37", podczas rajdu będzie prowadzony przez Giovanniego Moceri, posiadacza tytułu Mistrza Włoch ACI Sport i zwycięzcę najważniejszych włoskich cyklicznych wyścigów. Na prawym fotelu towarzyszyć mu będzie Daniele Bonetti.

Ważne miejsce w historii włoskiej marki zajmuje także 1900 Sport Spider (1954 r.). Niezwykle rzadki wyścigowy spider, wyprodukowany w zaledwie dwóch egzemplarzach, i wyposażony w czterocylindrowy silnik z dwoma wałkami pochodzący z modelu 1900. Zaopatrzony w suchą miskę olejową, rozwija maksymalną moc 138 KM, co pozwala rozpędzić to ważące zaledwie 880 kg auto o efektywnej aerodynamice do prędkości 220 km/h. Wyróżniające się innowacyjnym designem, opracowanym przez Franco Scaglione i przygotowanym dla atelier karoseryjnego Bertone, 1900 Sport Spider wyposażone jest w pięciostopniową skrzynię biegów oraz most tylny De Dion. W rezultacie jego osiągi i sposób prowadzenia porównywalne są ze współczesnymi samochodami: auto na polecenia reaguje szybko i płynnie oraz znakomicie trzyma się drogi. 

Alfa Romeo 1900 Super Sprint z 1956 r. to eleganckie coupé z karoserią zaczerpniętą od wersji Touring. Stanowi odmianę „gran turismo" modelu 1900. Stało się ono sławne w latach 50. XX w., dzięki hasłu „rodzinny sedan, który zwycięża w wyścigach". Alfa Romeo 1900 Super Sprint powstała na bazie skróconego podwozia Alfy Romeo 1900 sedan i została wyposażona w dwulitrowy, czterocylindrowy silnik (z typowym dla marki podwójnym wałkiem rozrządu) o mocy 115 KM, zapewniający iście sportowe osiągi. Jak to było przyjęte w latach 50. ub. wieku, wielcy włoscy projektanci kupowali podwozia od Alfy Romeo i tworzyli nadwozia zaprojektowane i wyprodukowane we własnym atelier. 

Oficjalną reprezentację uzupełnia 2000 Sportiva (1954 r.) z numerem startowym „301”. Ten kolejny bardzo rzadki samochód (zachowały się tylko dwa egzemplarze) wyróżnia się nadwoziem pomalowanym w szarym kolorze metalizowanym. 2000 Sportiva, którą słusznie można uznać za siostrzany model 1900 Sport Spider, została zaprojektowana w 1954 r. przez techników Alfa Romeo. Ich celem było stworzenie limitowanej edycji samochodów o wysokich osiągach, przystosowanych zarówno do jazdy na drogach publicznych, jak i do udziału w zawodach kategorii „Sport”.

Pochodzący z modelu 1900, dwulitrowy, czterocylindrowy silnik z dwoma wałkami rozrządu rozwija moc 138 KM przy 6500 obr./min i umożliwia osiągnięcie prędkości 220 km/h., bardzo wysokiej jak na tamte czasy. Alfa 2000 Sportiva wyróżnia się ponadto pięciostopniową skrzynią biegów, zawieszeniem tylnym De Dion i aluminiową karoserią. Właściwości jezdne i osiągi 2000 Sportivy były najlepsze w swojej klasie, dlatego ​​nawet dzisiaj można czerpać ogromną przyjemność z prowadzenia tego samochodu. Pod koniec lat 60. ub. wieku zawieszenie tylne De Dion stanowiło punkt odniesienia do opracowania podobnego rozwiązania zastosowanego w sedanie Alfetta z 1972 r. 

 



Źródło: niezalezna.pl, materiały prasowe,

#rywalizacja #Technologia #moto

Konrad Wysocki