Landowski

Jego ojciec po upadku Powstania Styczniowego musiał uciekać z kraju. Osiadł w Paryżu i poślubił Francuzkę, a z tego związku narodził się Paul. Rodzice zmarli przedwcześnie, a opiekę nad sierotą roztoczył wuj, także powstaniec. Zapewnił on bratankowi wszechstronną i solidną edukację, nie tylko zresztą artystyczną. Landowskiego ciągnęło do rzeźbienia. Kiedy skończył 25 lat, zdobył swą pierwszą nagrodę za rzeźbę „Dawida Walczącego” – Prix de Rome. Jest twórcą pomnika św. Genowefy, patronki Paryża. Kiedy w 1921 roku zaczęto w Brazylii zbierać pieniądze na budowę czegoś, co miałoby upamiętnić setną rocznicę niepodległości państwa, Paul był uznanym rzeźbiarzem, który cieszył się światową sławą.