II wojna śiwatowa

Dwa szlaki komunikacyjne, którymi docierało zaopatrzenie dla walczących o masyw Monte Cassino żołnierzy 2 Korpusu Polskiego, nazywano „Drogą do piekieł” („Inferno Track”). Jeden z nich biegł przez miasteczko Acquafondata, dlatego właśnie tam założono polowy cmentarz polskich żołnierzy, głównie z 5. Kresowej Dywizji Piechoty i 4. Pułku Pancernego „Skorpion”. Drugi cmentarz znajdował się w San Vittore del Lazio. Artur Międzyrzecki wspominał: „Wąwóz Inferno zaczyna się tuż, pod domem, w którym mieści się dowództwo. Nad gardzielą jednoosobowe namiociki saperów lepią się po zboczu jak gniazda jaskółek. Przed każdym gniazdem-namiotem zabezpieczenie z worków. Saperzy w każdej chwili w pogotowiu. Życiodajna droga, wiodąca na pozycje, musi być w ciągłej sprawności. Gdy zepsuje się wóz, wyjeżdża dźwig. Kiedy nie ma czasu, wóz spychają w przepaść…”.