Niedźwiecki urodził się w 1950 roku w podostrołęckiej Obierwi a jako nastolatek zaczął trenować podnoszenie ciężarów w MZKS-ie Ostrołęka (późniejszej Narwi). Reprezentował jej barwy w latach 1968-1972, następnie dwa lata podczas służby wojskowej spędził w Lotniku Warszawa, a w latach 1974-1984 ponownie był zawodnikiem ostrołęckiego klubu, od 1976 roku noszącego nazwę Narew.
W latach 1969 (srebro), 1970 (złoto) i 1973 (srebro) stawał na podium młodzieżowych mistrzostw Polski.
Jak można przeczytać w monografii Narwi Ostrołęka, Niedźwiecki był mistrzem Polski w 1976, 1980, 1981 i 1982 roku, w 1979 roku zdobył wicemistrzostwo, a w latach 1971, 1972 i 1973 zajmował czwarte miejsce. Siedemnaście razy bił rekord Polski. 36 razy reprezentował barwy kraju, był też w kadrze przed Igrzyskami Olimpijskimi w Monachium w 1972 roku, lecz doznał kontuzji kręgosłupa.
W 1977 i 1980 roku był uczestnikiem mistrzostw Europy, a w 1977 roku także mistrzostw świata (zawody połączono). W europejskim czempionacie zajął 7. miejsce (1977) oraz 8. miejsce (1980), a na mistrzostwach świata sklasyfikowano go na ósmej pozycji. Były to wówczas najlepsze lokaty Polaka w wadze ciężkiej.
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi, Honorowym Medalem PZPC za wybitne zasługi w rozwoju podnoszenia ciężarów, Honorową Odznaka PZPC, raz odznaką "Za zasługi dla województwa ostrołęckiego".
Po zakończeniu kariery początkowo pracował w Niemczech, a później przez lata był taksówkarzem w Ostrołęce.
![Jedenaście minut, które wstrząsnęły Legią. Piłkarski dreszczowiec w Warszawie [WIDEO]](https://files.niezalezna.tech/images/upload/2025/08/29/n_3c0432210d52693d2af3f3ad34c292dca273a8f4c6d96a5e57d35adce9424939_c.jpg?r=1,1)
