Kto z Polaków kończy po igrzyskach?

Występ w Tokio dla wielu zawodników był celem, który chcieli osiągnąć zanim zejdą ze sceny. Plany niektórym pokrzyżowało przełożenie igrzysk o rok z powodu pandemii COVID-19. Nie wszyscy bowiem zdecydowali się na dodatkowy rok przygotowań. Wśród Polaków jednak była zgodność - postanowili jeszcze raz pokazać się na olimpijskich arenach zanim przejdą na sportową emeryturę.

Piotr Małachowski

W tym gronie był m.in. 38-letni Małachowski. Srebrny medalista olimpijski z Pekinu (2008) i Rio de Janeiro (2016) nie przeszedł w stolicy Japonii kwalifikacji. Mimo to nie miał wątpliwości, że występ ten był dobrą decyzją.

Żałowałbym, gdybym nie wystartował w Tokio. Przyjechałem, dałem z siebie wszystko. Czego mam żałować? To jest sport. Trzeba też się nauczyć przegrywać. Parę razy już w życiu przegrałem

 - przyznał doświadczony lekkoatleta.

Maja Włoszczowska

Wątpliwości, że to dobry moment, aby pożegnać się z zawodowym sportem nie miała również będąca jego rówieśniczką Włoszczowska. Dwukrotna wicemistrzyni olimpijska (2008, 2016), która zajęła 20. miejsce, dodatkowo została wyróżniona przez Polski Komitet Olimpijski - razem z pływakiem Pawłem Korzeniowskim stanowiła parę chorążych reprezentacji Polski podczas ceremonii otwarcia tegorocznych igrzysk.

Utytułowana przedstawicielka kolarstwa górskiego przyznała, że po ostatnim starcie w igrzyskach zrobiło się jej trochę przykro, ale zdania nie zamierza zmieniać.

Jako sportowiec za te trzy lata nie liczyłabym się w walce o medale, a jestem zawodniczką, która walczy tylko o medale. Liczę więc, że młodzież pojawi się w moje miejsce

- podkreśliła.

Piotr Korzeniowski

Wspomniany Korzeniowski z kolei wznowił karierę po to, aby wziąć udział w zmaganiach olimpijskich w Kraju Kwitnącej Wiśni. Został tym samym pierwszym polskim pływakiem w historii, który wystąpił w igrzyskach po raz piąty. Nie przebił się on przez eliminacje 100 m st. motylkowym.

Joanna Fiodorow

Z grona lekkoatletów "pas" niespodziewanie postanowiła powiedzieć także m.in. Joanna Fiodorow. 32-letnia młociarka przekazała swoją decyzję dziennikarzom po tym, jak zajęła siódme miejsce w olimpijskiej rywalizacji. Zapewniała wówczas, że nie był to efekt spontanicznej decyzji.

Dojrzewałam do niej od roku. Wiedziałam, że jak nie zdobędę medalu, to kończę karierę. Zrobiłam wszystko, co mogłam. W tym roku sport, niestety, przestał mnie bawić. Nawet bardziej się męczyłam. Muszę się zająć swoim życiem, a nie tylko rzucaniem młotem. Teraz czuję się szczęśliwa i w końcu wolna

- podsumowała wicemistrzyni świata sprzed dwóch lat i dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw Europy (2014, 2018).

Kamila Lićwińko

Rozczarowaniem zakończył się ostatni olimpijski start Lićwinko, która zajęła 11. miejsce z wynikiem 1,93. 35-letnia skoczkini wzwyż poinformowała, że po eliminacjach doznała lekkiego udaru słonecznego, ale w dniu finału czuła się już dobrze i liczyła na znacznie lepszy występ.

Jestem tak bardzo zawiedziona, bo 11. miejsce z tak kiepskim wynikiem, w tak kiepskim stylu skoczone... Naprawdę byłam w dobrej dyspozycji. To naprawdę mnie boli. To moje ostatnie igrzyska. Nie zasłużyłam na to. Myślałam, że zatrzyma mnie wysokość dwa metry, a nie 1,96

- wskazała brązowa medalistka mistrzostw świata z 2017 roku. Ona jednak również postanowiła twardo trzymać się swojego wcześniejszego postanowienia i po tym sezonie zakończyć karierę.

To już koniec. Zdrowie już nie jest takie jak powinno. Moje dziecko jest dla mnie najważniejsze. Taka jest moja decyzja. Mam jeszcze kilka startów w planie i mam nadzieję, że dojdą do skutku. Z polską publicznością pożegnam się podczas Memoriału Kamili Skolimowskiej w Chorzowie

 - podsumowała mama trzyletniej Hani.

Joanna Łochowska

W tradycyjnym dla sztangistów stylu pożegnała się Joanna Łochowska. 32-letnia zawodniczka, która zajęła 10. miejsce w kat. 55 kg, po ostatniej próbie zdjęła buty, zostawiła je na pomoście i pocałowała sztangę. Potem zaś po policzkach trzykrotnej mistrzyni Europy, która w ostatnich latach zmagała się z kłopotami zdrowotnymi, popłynęły łzy.

Zawsze miałam świadomość, że nie każdy sukces to ten medalowy. To nie ten, o którym wszyscy wiedzą i nie ten, o jakim ty sam chciałbyś mówić... a ten, którego wielu nie doceni, wielu wyśmieje, a jeszcze więcej w ogóle nie zauważy. To wszystko to ocena z zewnątrz, ale twoja walka była wewnątrz cicha i bolesna, bez oklasków i aplauzu, by wejść na tą górę, na którą wchodzi się latami. I musisz wiedzieć, że przy samym szczycie już coś w zdrowiu ma prawo nie wytrzymać, ale przed samym wejściem na te ostatnie metry już nie możesz się poddać, bo oglądając się w tył wiesz, jaki kawał drogi już za tobą. Lata pasji i wyrzeczeń, uśmiechu i poświęceń z pokonywania swoich własnych granic. I musisz iść dalej, do końca bez względu na widok, jaki zobaczysz na szczycie swoich sportowych marzeń - czy deszcz i mgłę, czy słońce i bezchmurne niebo. Bez względu na wszystko to będzie twój własny widnokrąg - własny zdobyty szczyt obecnych możliwości i spełnionej mety

- napisała potem na Instagramie sztangistka.

Marcin Lewandowski

O tym, że już więcej nie wystąpi w igrzyskach zapewnił też dziennikarzy w Tokio Marcin Lewandowski, który z powodu kontuzji nie ukończył półfinału na 1500 m. Wzmiankę o Paryżu 2024 skwitował krótko, zaznaczając, że nie bierze pod uwagę startu w tej imprezie.

Nie ma takiej możliwości. Nie ma co oszukiwać siebie, kibiców, sponsorów. Na razie chcę się skupić na przyszłym roku, w którym będzie 110 procent zaangażowania - tak jak do tej pory. Co później - zobaczymy. Ale nie ma co się oszukiwać, Paryż nie będzie dla mnie... Ewentualnie w roli działacza, ale nie sądzę

 - dodał 34-letni biegacz.

Siatkarze

W podobny sposób mogą podejść niektórzy z bardziej doświadczonych siatkarzy. Wśród podopiecznych Vitala Heynena - którzy typowani byli do zdobycia medalu, ale odpadli w ćwierćfinale - można przypuszczać, że na występ w stolicy Francji mogą nie czekać już m.in. Piotr Nowakowski, Bartosz Kurek czy Michał Kubiak. Żaden z nich jednak oficjalnie nie ogłosił takiej decyzji jak na razie.

Grzegorz Fijałek

Niewykluczone, że wkrótce przejście na sportową emeryturę ogłosi Grzegorz Fijałek. Doświadczony siatkarz plażowy, który od dłuższego czasu ma kłopoty z barkiem, po odpadnięciu w 1/8 finału turnieju olimpijskiego nie chciał na gorąco składać żadnych jednoznacznych deklaracji.

Do igrzysk w Paryżu zostały trzy lata - niby tylko, ale jednak to się odczuwa. Jak nie problemy z kolanami, z którymi uporałem się kilka lat temu, to teraz przytrafił się ten bark i tak mnie zdołował, że odechciało mi się grać w siatkówkę. To są igrzyska, dostałem dwie blokady i można powiedzieć, że dostałem nowe życie. W końcu grałem bez takiego bólu jak na treningach. Trzeba się zastanowić, trzeba się cieszyć życiem. Fajnie jest być w czołówce, fajnie jest być trzeci raz na igrzyskach, ale ambicje były trochę większe

 - zaznaczył.

Ktoś jeszcze?

W kontekście kilku doświadczonych zawodniczek po starcie w Tokio nieraz pojawiało się słowo "przerwa". Nie wiadomo, jak długo miałaby ona potrwać, ale chęć odpoczynku zgłosiły m.in. wicemistrzynie z wioślarskiej czwórki podwójnej Agnieszka Kobus-Zawojska i Maria Sajdak. Trener kadry kajakarek Tomasz Kryk zaznaczył, że odpocząć od rywalizacji będzie być może chciała Karolina Naja i nie wykluczył, że podobnie postąpić może Marta Walczykiewicz. Przemyśleć swoje dalsze kroki chcą jeszcze także Iga Baumgart-Witan, Małgorzata Hołub-Kowalik i Justyna Święty-Ersetic, które w Tokio wywalczyły złoto w sztafecie mieszanej 4x400 m i srebro w kobiecej.

 

 

Źródło: niezalezna.pl, PAP

#Tokio 2020 #Igrzyska Olimpijskie #sport