Na Jasnej Górze rozpoczął się w środę kolejny cykl spotkań w ramach przygotowań do beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego. Rozważania skupiają się wokół zainicjowanego przez prymasa milenijnego Aktu Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Maryi Matki Kościoła za Wolność Kościoła Chrystusowego.
Rok 2021 w jasnogórskim sanktuarium ma być kolejnym trwającej od blisko 40 lat modlitwy o beatyfikację zmarłego w 1981 r. prymasa Polski. Odbywają się nabożeństwa w tej intencji i spotkania prezentujące życie i dziedzictwo kardynała.
W maju tego roku przypada 40. rocznica śmierci kard. Wyszyńskiego. Jego beatyfikacja miała się odbyć 7 czerwca zeszłego roku na placu Piłsudskiego w Warszawie. W końcu kwietnia zdecydowano jednak o jej bezterminowym zawieszeniu. Nowy termin zostanie ustalony i ogłoszony po ustaniu pandemii COVID-19.
Jak przypomniało biuro prasowe Jasnej Góry, w tym roku mija również 55 lat od ogłoszenia milenijnego Aktu Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Maryi Matki Kościoła za Wolność Kościoła Chrystusowego. Tego szczególnego zawierzenia ojczyzny Matce Bożej dokonał 3 maja 1966 r. episkopat Polski pod przewodnictwem prymasa Wyszyńskiego.
- W akcie określone zostały dwa cele tego oddania: ubezpieczenie Kościoła na drugie tysiąclecie chrześcijaństwa i przekazanie nienaruszonej wiary kolejnym pokoleniom Polaków. Najlepiej można było to uczynić w dłoniach Matki Najświętszej, której opieki naród nasz nieustannie w swoich dziejach doświadczał
- podało biuro prasowe sanktuarium, przypominając, że papież Paweł VI nazwał to wydarzenie aktem religijnym najwyższej rangi, a Jan Paweł II potwierdził akt na Jasnej Górze podczas pierwszej wizyty w ojczyźnie.
Według dyrektora Jasnogórskiego Instytutu Maryjnego o. Grzegorza Prusa, milenijny Akt, którego ogłoszenie było centralnym punktem obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski, to jeden z najważniejszych dokumentów dla Kościoła w Polsce w XX wieku.
- Dokonano oddania Matce Bożej w niewolę miłości tego narodu, który tych niewoli przeżył w swych dziejach wiele. W tamtym kontekście politycznym było to bardzo wymowne - w tysiąclecie chrztu Polski, w okresie wciąż trwającego jeszcze zniewolenia komunistycznego, oddanie się w niewolę miłości było aktem, który miał na celu odnalezienie się ostatecznie w przestrzeni wolności; odkryciem tego, że w ramionach Matki jesteśmy wolni
- powiedział o. Prus, cytowany przez biuro prasowe Jasnej Góry.
Spotkania poświęcone prymasowi Wyszyńskiemu w kontekście milenijnego Aktu sprzed 55 lat będą odbywać się na Jasnej Górze z udziałem zaproszonych gości 27. dnia każdego miesiąca, z transmisją w Radiu Jasna Góra i na jasnogórskim kanale YouTube. Mottem spotkań będą słowa kard. Wyszyńskiego "Matka Boża w Polsce słabsza nie będzie, choćby zmieniali się ludzie". Organizatorami cyklu są Jasnogórski Instytut Maryjny, Instytut Prymasa Wyszyńskiego i częstochowski oddział Katolickiego Stowarzyszenia "Civitas Christiana".
Spotkaniem o Kościele na #JasnaGóra zainaugurowany został nowy cykl „Przed @beatyfikacja Prymasa Jasnogórskiego kard. Stefana #Wyszyński.ego". Tym razem podejmowana jest refleksja nad Aktem oddania Polski #MatkaBoża z 3 V 1966r. Paweł VI nazwał Milenium "jakby nowym chrztem". pic.twitter.com/TlJZtpCgh2
— JasnaGoraNews (@JasnaGoraNews) January 27, 2021
3 października 2019 r. papież Franciszek zatwierdził dekret otwierający drogę do beatyfikacji prymasa. Jego proces beatyfikacyjny trwał 30 lat. Rozpoczął się w 1989 r., czyli osiem lat po jego śmierci. Przed niespełna dwoma laty komisja lekarzy w watykańskiej kongregacji zatwierdziła dokumentację dotyczącą cudu. Następnie dekret zaakceptowała komisja teologów. Ostatnim etapem była ubiegłoroczna aprobata komisji kardynałów i biskupów. W Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych toczyło się też osobne postępowanie kanoniczne, zakończone w grudniu 2017 r. wydaniem dekretu o heroiczności cnót Prymasa Tysiąclecia, podpisanego przez papieża.
Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. W 1920 r. wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Objął wówczas wikariat przy katedrze włocławskiej, był też redaktorem naczelnym dziennika diecezjalnego. Następnie zaczął studiować prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1929 r. uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego. Osiem lat później został członkiem Rady Społecznej przy prymasie Auguście Hlondzie. W latach niemieckiej okupacji na polecenie władz diecezji ukrywał się. Prowadził konspiracyjną akcję oświatową, pełnił obowiązki kapelana Armii Krajowej. Po wojnie powrócił do Włocławka. W 1946 r. został biskupem lubelskim, a dwa lata później - arcybiskupem gnieźnieńsko-warszawskim i prymasem Polski.
Aresztowany został we wrześniu 1953 r.; więziony był w kilku miejscach, m.in. w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i w Komańczy. Wolność odzyskał w październiku 1956 r. i wrócił do Warszawy. Był inicjatorem Wielkiej Nowenny, czyli dziewięcioletniego programu odnowy moralnej narodu polskiego od 1957 do 1966 r., czyli tysiąclecia chrztu Polski. Brał udział w przygotowaniach i obradach Soboru Watykańskiego II, zainaugurował czuwania soborowe w Polsce w intencji obrad. W jego biografii podkreśla się, że w obliczu konfliktów społecznych stawał w obronie praw człowieka i narodu. We wrześniu 1978 r. pojechał z delegacją polskich biskupów do Niemiec, co było realizacją idei polsko-niemieckiego pojednania i przebaczenia.