Gwintowane działo bezodrzutowe Carl-Gustaf M4 zanne w Stanach Zjednoczonych również jako M3E1 jest o prawie trzy kilogramy lżejsze (waży mniej niż 7 kg), o ponad 6 cm krótsze (poniżej metra długości) dzięki wykorzystaniu tytanowo-kompozytowych elementów. Broń ta jest ponadto bardziej ergonomiczna oraz otrzymała lepszy system celowniczy w porwaniu do poprzednich wersji. Dysponuje ponadto programowalnym zapalnikiem, systemem kontroli ognia oraz prezentuje stan zużycia broni, która bez serwisu jest w stanie wystrzelić do tysiąca pocisków. Obecnie Wojska Lądowe Stanów Zjednoczonych mają do dyspozycji jednorazowe granatniki przeciwpancerne AT4 o zasięgu zaledwie 300 metrów – oznajmił Randy Everett z programu testowego FCT. Jednak wraz z M3E1 wojskowi otrzymają możliwość wykorzystania jednego działa bezodrzutowego, z którego można miotać wielokrotnie pociski o rożnych głowicach z prędkością 6 strzałów na minute co daje większą elastyczność na polu walki. M3E1 może posługiwać się m.in. pociskami kumulacyjnymi, odłamokowo-burzącym, oświetlającym, dymnym, przeciwpancerno-odłamkowym. Zasięg M3E1 zależny jest od wykorzystanej amunicji oraz celu jaki ma zostać wyeliminowany. Dla przykładu pocisk przeciwpancerno-odłamkowy może razić skutecznie siłę żywą wroga na dystansie do tysiąca metrów. Skuteczność wobec celów nieruchomych wynosi z kolei pięćset metrów a trzysta metrów wobec celów ruchomych. Dzięki wyposażeniu w bezpiecznik możliwe jest bezpieczne przenoszenie pocisku w lufie co umożliwia żołnierzowi wejście do walki w dowolnym momencie.
Źródło:
