Badanie opublikowane w „Science Advances” rzuca nowe światło na krajobraz Europy przed pojawieniem się Homo sapiens, sugerując, że nie była ona w całości pokryta gęstymi lasami, wbrew wcześniejszym przekonaniom. Naukowcy z międzynarodowego zespołu, w tym z Polski, przeprowadzili badania, które wskazują na znacznie większą różnorodność krajobrazu, niż zakładano dotychczas.
Tradycyjne podręczniki biologii i leśnictwa przedstawiają Europę przed pojawieniem się współczesnego człowieka jako obszar gęsto porośnięty lasami, zwłaszcza poza epokami lodowcowymi. Jednak nowe badania sugerują, że obszarów otwartych i tylko częściowo porośniętych drzewami było więcej niż się sądziło.
Naukowcy odkryli, że przed pojawieniem się Homo sapiens, krajobrazy Europy charakteryzowały się dużą ilością otwartej i półotwartej roślinności, obejmującej krzewy, drzewa wymagające dużo światła, oraz zioła, obok obszarów z gęstym lasem.
W skład międzynarodowego zespołu autorów badania i publikacji weszli naukowcy z Polski - z uniwersytetów: Łódzkiego, Śląskiego, Warszawskiego, Wrocławskiego, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Państwowego Instytutu Geologicznego. Pracami kierowali naukowcy z Aarhus University (Dania).
Pogląd, jakoby krajobraz większości kontynentu pokrywał gęsty las jest po prostu błędny. Nasze wyniki pokazują, że musimy ponownie ocenić nasz pogląd na to, czym jest europejska przyroda.
Badania wykorzystały analizę pyłku kopalnego z terenów podmokłych w różnych częściach Europy, co pozwoliło na rekonstrukcję roślinności sprzed ponad 100 000 lat. Wyniki wskazują, że od 50 do 75 proc. krajobrazu stanowiła roślinność otwarta lub półotwarta, a nie gęste lasy, jak to wcześniej zakładano.
W tym kontekście, naukowcy zwracają uwagę na rolę dużych zwierząt roślinożernych, takich jak żubry, tury, konie czy nosorożce, które miały istotny wpływ na krajobraz. Analiza skamieniałości nosorożca leśnego w Polsce potwierdza, że te zwierzęta żywiły się roślinnością, w tym leszczyną, co wpływało na strukturę krajobrazu.
Wiele wskazuje na to, że duże zwierzęta utrzymywały różnorodność krajobrazu, zanim pojawił się człowiek, z dużymi obszarami roślinności otwartej i półotwartej.
Jak wskazał prof. Jens-Christian Svenning, teorię wspiera dodatkowo bardzo szczególne badanie przeprowadzone w Polsce.
W Polsce badacze przyjrzeli się bliżej skamieniałościom nosorożca leśnego (Dicerorhinus kirchbergensis, nazywany też nosorożcem Mercka), aby zobaczyć, czym żywiło się to duże zwierzę. Między jego zębami znaleźli resztki pyłku i gałązek, a gdy je przeanalizowali, okazało się, że duża ich część pochodziła z leszczyny. Zatem nosorożce włóczyły się po okolicy, zjadając gałęzie i liście leszczyny. Potwierdza to teorię, że duże zwierzęta wpłynęły na roślinność. Jednocześnie ślady na ich zębach sugerują, że przez całe życie dużo żerowały na trawie i turzycach.
Podsumowanie:
Najnowsze badania sugerują, że przed pojawieniem się Homo sapiens różnorodność krajobrazu Europy była większa niż zakładano, a duża rola odgrywana była przez duże zwierzęta w kształtowaniu roślinności i utrzymaniu różnorodności biologicznej. Autorzy badania podkreślają również znaczenie przywracania dużych zwierząt do ekosystemów w celu wsparcia różnorodności biologicznej.