Misterium zmierzchu
Zmierzch to arcydzieło natury, zawsze fascynował i zadziwiał człowieka. Dobowy rytm natury, budził podziw, jego powtarzalność i stałość były tajemnicą. Zmierzch to też czas refleksji i zadumy.
Łacińska poezja modlitewna pełna jest zachwytu nad zjawiskiem zmierzchu.
„Oto już gaśnie blask słoneczny,
Napełnij przeto serca światłem…
Przyjdź do nas, Panie, bo ciemność zapada
I blask słoneczny już niknie na niebie…
Twoja obecność niech dla nas się stanie
Bezpiecznym portem i pewnym schronieniem;
serce napełnij pokojem i ciszą”
„Wieczór łagodnie spowija
Góry, doliny i pola,
Słońce zachodzi powoli,
Ale nazajutrz powróci.
Podziw przejmuje człowieka,
Kiedy ogląda Twe dzieła…
Boże, co dajesz swe prawa
Mrokom i jasnej światłości.
Wtedy, gdy ciemność ogarnie
Swoim milczeniem niebiosa,
Siły działania osłabną,
Człowiek znużony odpocznie”.
Zachowanie dobowego rytmu zgodnie z porami dnia według badań naukowych ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania człowieka. Oświetlenie elektryczne, praca na zmiany i nawyk wpatrywania się w ekrany komórek i komputerów zaburzają ten rytm. Zalew obrazów, natłok ,,ważnych spraw” skutecznie zajmują naszą uwagę – nie starcza jej by obserwować naturę, cykl dnia i nocy, rytm pór roku.
Zmierzch to szczególna pora, gdy w naturalny sposób tak jak nad końcem dnia, zastanawiamy się nad zmierzchem naszego życia. O tym również wspomina łacińska poezja.
„Bądź przy nas także w ostatniej godzinie,
Gdy kształty rzeczy zacierać się poczną;
Pochwyć za rękę i wprowadź do domu
Wiecznego trwania”.
Każdego dnia przed oczami nas wszystkich rozgrywają się dwa frapujące przedstawienia. Tylko od nas zależy czy je dostrzeżemy, zauważymy. Warto obserwować „misterium zmierzchu”; widzieć stopniową zmianę oświetlenia, kształty chmur, wygląd nieba, usłyszeć ciszę wieczoru. Wytrwały obserwator szybko wejdzie w niepowtarzalny klimat zmierzchu. Poczuje się widzem naturalnego spektaklu przyrody.
Każdy zmierzch jest inny. Inne są dźwięki i zapachy przyrody, inne jest światło i wygląd nieba, inna siła wiatru, inna pora zmierzchu, inny rozwój roślin.
„Władco każdej pory czasu,
Jego bieg obdarzasz ładem,
Bo dla pracy dzień ma służyć,
Dla spoczynku ciemność nocy”.
Źródło: niezalezna.pl
