Dlaczego kangurowanie dzieci jest tak ważne? U wcześniaków zmniejsza ryzyko śmierci!
Kangurowanie, czyli kontakt skóra do skóry między opiekunem a wcześniakiem, jest skuteczną metodą, która może zmniejszyć ryzyko śmierci u tych niemowląt o prawie jedną trzecią, a ryzyko ciężkiej infekcji o 15 procent - wynika z badań przeprowadzonych w Indiach.
Badania wykazały, że rozpoczęcie kangurowania w ciągu 24 godzin od urodzenia i prowadzenie go przez co najmniej 8 godzin dziennie przynosi jeszcze lepsze rezultaty. Kangurowanie jest prostą, tanią i dostępną metodą, która polega na trzymaniu wcześniaka bezpośrednio na skórze opiekuna, najczęściej matki. Światowa Organizacja Zdrowia rekomenduje tę praktykę jako standardową opiekę dla dzieci o niskiej masie urodzeniowej po stabilizacji klinicznej.
W przeprowadzonym przeglądzie międzynarodowych badań naukowcy zanalizowali 31 badań obejmujących 15 559 niemowląt. Wyniki wskazują, że kangurowanie niemowląt może istotnie wpływać na szanse przeżycia wcześniaków i niemowląt o niskiej masie urodzeniowej.
Porównano kangurowanie z opieką konwencjonalną oraz zbadano wpływ rozpoczęcia interwencji w ciągu pierwszych 24 godzin od porodu w porównaniu z późniejszym rozpoczęciem. Badacze analizowali wpływ tych scenariuszy na śmiertelność niemowląt oraz ryzyko wystąpienia ciężkich infekcji.
Wyniki wykazały, że kangurowanie wydaje się zmniejszać ryzyko zgonu podczas hospitalizacji porodowej lub w ciągu 28 dni od porodu o 32 procent w porównaniu z konwencjonalną opieką. Ponadto obniża ryzyko ciężkich infekcji, takich jak posocznica, o 15 procent.
Korzyści z kangurowania odnotowano niezależnie od wieku ciążowego, masy urodzeniowej dziecka oraz miejsca prowadzenia tej metody (szpital czy dom). Badacze zauważyli również, że dłuższy czas kangurowania, wynoszący co najmniej osiem godzin dziennie, przynosił znacznie większe korzyści.
Nasze odkrycia potwierdzają zalety z kangurowania dla wcześniaków i niemowląt z niską masą urodzeniową. Dlatego postępowanie takie należy wdrażać tak szybko po narodzinach, jak to tylko możliwe, i kontynuować przez co najmniej osiem godzin dziennie.
– podsumowują autorzy publikacji.
Badacze podkreślają również konieczność pokonywania barier oraz promowania i wprowadzania kangurowania na szeroką skalę we wszystkich placówkach medycznych i społecznościach.
Źródło: Niezalezna.pl, PAP
