Teren, na którym wznosi się pałac w 1714 zakupił marszałek wielki koronny Józef Wandalin Mniszech. W następnym roku przystąpiono do budowy pałacu, zapewne późnobarokowej rezydencji, składającej się z korpusu głównego i dwóch prostopadłych skrzydeł bocznych.
W 1805 miał miejsce pożar pałacu. Budynek został odnowiony w stylu klasycystycznym. Urządzono w nim salę koncertową. W pałacu mieściło się też Towarzystwo Muzyczne.
W latach 1830–1939 był siedzibą Warszawskiej Resursy Kupieckiej. Do 1939 w budynku odbywały się w zebrania, loterie, odczyty, bale i jubileusze.
We wrześniu 1939 w pałacu utworzono Szpital Maltański, będący jedyną filią Szpitala Ujazdowskiego. Placówka działała w tym miejscu w czasie okupacji niemieckiej (1939–1944) i powstania warszawskiego (1944). Ranni zostali ewakuowani 14 sierpnia. We wrześniu gmach został spalony przez Niemców.
Współcześnie na frontowej ścianie budynku znajduje się tablica pamiątkowa. Po wojnie w 1962, pałac odbudowano staraniem Królestwa Belgii z przeznaczeniem na ambasadę.
Źródło: niezalezna.pl
