Był pierwszym parkiem krajobrazowym na terenie województwa lubelskiego. Obejmuje fragmenty dwóch przyległych makroregionów: północno-zachodnią część Wyżyny Lubelskiej oraz południowo-wschodni fragment mezoregionu Równiny Radomskiej będącego częścią makroregionu Wzniesienia Południowomazowieckie.
Ze względu na znaczne urozmaicenie rzeźby terenu na terenie Parku występuje duża różnorodność zespołów roślinnych, zwłaszcza dobrze zachowanych muraw kserotermicznych w okolicach Kazimierza Dolnego, Bochotnicy, Męćmierza i Dobrego. Najcenniejsze florystycznie są niewielkie fragmenty muraw stepowych, które zachowały się na skarpie w Dobrem, w Mięćmierzu i na pobliskim wzgórzu Albrechtówka, na Górze Trzech Krzyży w Kazimierzu Dolnym i na skarpie w Janowcu na lewym brzegu Wisły.
Rezerwaty przyrody na terenie parku: Krowia Wyspa – faunistyczny; Skarpa Dobrska – geologiczno-krajobrazowy; Rezerwat na terenie otuliny; Łęg na Kępie w Puławach – leśny.
W granicach parku znajduje się miasto Kazimierz Dolny oraz wsie, m.in. Bochotnica, Zbędowice, Rogów, Janowiec, Janowice, Wąwolnica, Rzeczyca, Witoszyn, Celejów, Wierzchoniów.
