To jedna z trzech zabytkowych świątyń znajdujących się tej miejscowości i okolicach (cerkiew parafialna świętego Michała Archanioła w Starym Korninie oraz kaplica św. Proroka Eliasza w pobliskiej wsi Morze).
Świątynia znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie cerkwi parafialnej. Nazywana jest przez parafian małą cerkwią, z powodu niedużej powierzchni użytkowej i niewielu celebrowanych nabożeństw.
Cerkiew była początkowo unicka a po 1839 prawosławna. Przebudowywana w 1860, 1892 i 1903. Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana, jednonawowa. Nad głównym wejściem dwuspadowy daszek wsparty na dwóch słupach (dobudowany po ostatnim remoncie). Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Od frontu wieża-dzwonnica zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Dachy cerkwi blaszane. Nad nawą dach jednokalenicowy, z umiejscowioną w centralnej części wieżyczką zwieńczoną baniastym hełmem. Nad prezbiterium dach trójspadowy.
Według legendy w tej okolicy miała ukazać się Matka Boska, dzięki temu miejscowość stała się ośrodkiem kultu maryjnego i zyskał status sanktuarium. Na pamiątkę cudu w świątyni umieszczono ikonę. Cudowny obraz pozostał na miejscu do 1915 roku, gdy w wyniku przesiedleń ludności prawosławnej w głąb Rosji została wywieziona i ślad po niej zaginął.
Główne nabożeństwa celebrowane w cerkwi św. Anny: w uroczystość Narodzenia św. Anny – 7 sierpnia; w uroczystość Poczęcia Bogurodzicy – 22 grudnia. Cerkiew wpisano do rejestru zabytków w 1986.
Źródło: niezalezna.pl
