Cavalier king charles spaniel - idealny pies dla dziecka
Żywy i wesoły, pełen wdzięku, lubiący zabawę, przywiązany do członków rodziny, pozbawiony lęku i agresji, przyjacielski. Ufny wobec psów oraz innych zwierząt domowych. To pies uległy, potrzebuje jednak odpowiedniej dawki ruchu.
Miły, czuły piesek do towarzystwa. Jest pogodny, lubi być rozpieszczany. Zwykle jest otwarty i pewny siebie, ale zdarzają się także osobniki nieśmiałe, nadmiernie lękliwe czy nerwowe. Trzeba pilnować, aby nie spotkała go krzywda, np. ze strony obcego psa. Psy są wyjątkowo łagodne, cierpliwe i chętne do zabawy, uchodzą za dobrych kompanów dzieci. Są wrażliwe, mocno się przywiązują i nie znoszą samotności. Jeśli właściciel dużo czasu spędza poza domem, powinien zapewnić cavalierowi towarzystwo – najlepiej psa tej samej rasy. Łatwo przystosowują się do nowych warunków – można je wszędzie z sobą zabierać.
Cavalier king charles spaniel - to rasa należąca do IX grupy FCI psów ozdobnych i do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji siódmej – angielskie spaniele miniaturowe.
Przodkami tych psów były płochacze francuskie i hiszpańskie. W XVI wieku cavaliery cenione były we Francji głównie przez Henryka III, a później przez Ludwika XIV. W Anglii znane były w kręgach arystokracji jako psy do towarzystwa. Rasa ta znalazła uznanie wśród takich osobistości jak: Karol I i II, od którego wzięła się nazwa rasy, hodowali je także wcześniej: Henryk VIII, Elżbieta I oraz Maria Stuart.
Po XVII wieku zaczęły wchodzić w modę psy z bardziej spłaszczoną kufą, na wzór Mopsa i China Japońskiego. Przez następne stulecia rasa niemal całkowicie zmieniła swój wygląd. W 1920 roku Amerykanin Roswell Eldridge wziął udział w wystawie psów Crufts Dog Show w Anglii. Jako, że nie znalazł tam King Charles Spanieli znanych mu z obrazów z XVII wieku, zorganizował konkurs, którego celem było przywrócenie starego wzorca psów. Pierwszym zwycięzcą konkursu była suka o imieniu Ann’s Son, która stała się pierwowzorem rasy. W 1928 roku została wybrana nowa nazwa Cavalier King Charles Spaniel.
Oczy: duże, ciemne, okrągłe lecz nie wyłupiaste, szeroko rozstawione. Uszy: długie, wysoko osadzone, mocno opiórowane. Pysk: szczęka i żuchwa mocne z doskonałym zgryzem nożycowym tj. górne zęby ściśle zachodzące na dolne, ustawione prostopadle do szczęki i żuchwy. Szyja: umiarkowanej długości, nieco łukowata. Kończyny przednie: umiarkowanie rozwinięta klatka piersiowa, dobrze kątowane łopatki, kończyny proste z umiarkowanym kośćcem. Kończyny tylne: nogi o umiarkowanie mocnym kośćcu, dobrze kątowany staw kolanowy. Łapy: zwarte, wysklepione i mocno owłosione. Długość ogona w proporcji do ciała, dobrze osadzony, noszony wesoło lecz nigdy zbytnio powyżej linii grzbietu. Tułów: krótki, zwarty, dobrze ożebrowany. Grzbiet prosty. Ruch: swobodny, elegancki.
Szata jest długa i jedwabista, zupełnie bez loków. Lekka falistość dopuszczalna. Uznane umaszczenia: głęboki kasztanowo-rudy kolor łat równomiernie rozmieszczonych na perłowobiałym tle. Tricolor (trójkolorowe): czarne i białe łaty równo rozmieszczone z podpalanymi znaczeniami nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na wewnętrznej stronie kończyn i spodzie ogona. Czarne podpalane: kruczoczarne tło z podpalaniem nad oczami, na policzkach, wewnątrz uszu, na klatce piersiowej i pod spodem ogona. Rubinowy: jednolity kolor głęboko czerwony.
Współcześnie wykorzystuje się je także w terapii chorych. Dawniej używany do polowań. Teraz jest psem głównie do towarzystwa.
Regularnie należy kontrolować stan wrażliwych oczu (tendencje do obfitego łzawienia) i uszu. Wymaga częstego czesania. Sierści się nie podcina.
Odkąd w 1973 roku najpiękniejszym psem spośród wszystkich ras na prestiżowej wystawie Cruftsa został cavalier king charles spaniel, rasa ta stała się w Anglii oraz poza jej obszarem jedną z najpopularniejszych ras do towarzystwa.
Źródło: niezalezna.pl
