Prawidłowy słuch wiąże się z procesem nabywania mowy oraz właściwym jej odbiorem, czyli zdolnością odbioru, analizy i syntezy wszystkich zjawisk akustycznych. Zaburzenia słuchu wpływają bezpośrednio na rozwój mowy, a jej brak zakłóca procesy poznawcze, myślowe, utrudniając przy tym rozwój społeczny i emocjonalny.
Najczęstszymi zaburzeniami wymowy występującymi w okresie szkolnym są różne rodzaje dyslalii (najczęściej sygmatyzm z zaburzoną realizacją głosek dentalizowanych i rotacyzm) jak również jąkanie.
Dodatkowo, dane WHO (raport Childhood hearing loss, Strategies for prevention and care) informują, iż 360 milionów ludzi na świecie żyje z ubytkiem słuchu, a prawie 32 mln z nich stanowią dzieci. Dane epidemiologiczne odnoszące się do problemu niedosłuchu na świecie wykazują, że 2-3 na 1000 dzieci rocznie rodzi się z wadą słuchu. U następnych 2-3 rozwinie się różnego stopnia niedosłuch.
Szacuje się, że 1,1 miliarda młodych ludzi (w wieku 12-35 lat) na całym świecie może być zagrożonych ryzykiem utraty słuchu z powodu narażenia na głośne dźwięki. Badania epidemiologiczne przeprowadzone wśród osób dorosłych wykazały różnego rodzaju zaburzenia słuchu, które dotyczą ok. 30% populacji. Liczba ta będzie rosnąć na skutek postępu cywilizacyjnego i technologicznego.
Niedosłuch polega na nieprawidłowym przewodzeniu i/lub odbiorze dźwięków. Bezpośrednio zaburzenia słuchu przekładają się na zaburzenia mowy.