Turystyczne ciekawostki: Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy
Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy posiada wyjątkowe walory krajobrazowe i przyrodnicze. Na jego terenie znajdują się rozległe kompleksy leśne. Szacuje się, że w granicach parku występuje ok. 800 gatunków roślin, spośród których ok. 50 objętych jest ochroną. Wśród fauny parku najcenniejszą grupę stanowi ptaki, zwłaszcza gatunki wodno-błotne.
Park ma powierzchnię 389,5 km2 i dodatkowo 142 km2 otuliny. Obejmuje tereny Pradoliny Wisły. Jest ważnym elementem korytarza ekologicznego wiodącego od Puszczy Kampinoskiej przez Puszczę Bydgoską, aż po Bory Tucholskie.
Na terenie parku znajduje się wiele obiektów chronionych, np. dąb Jan, którego wiek szacuje się na 300 lat – jego wysokość to około 20 m, a obwód wynosi ponad 500 cm. Jest tam również wiele jezior polodowcowych (np. Lucieńskie, Radyszyn, Łąkie). Cechą krajobrazu GWPK jest dominacja roślinności leśnej. Powierzchniowo przeważają bory sosnowe i mieszane. W dolinach rzek i wokół jezior skupiają się łęgi i olsy. W okolicach Łącka znajduje się kompleks lasów grądowych i dąbrów.
W parku wyróżnić można trzy podstawowe typy krajobrazu: tarasów wiślanych – rozległych i płaskich piaszczystych powierzchni nadrzecznych, tarasów wydmowych z licznymi wałami, zespołami lub pojedynczo występującymi wydmami i krajobraz równin o charakterze bagiennym z płaskimi, podmokłymi, a często zabagnionymi dolinkami. Z okresu polodowcowego pochodzi jeden z największych w Polsce kompleksów wydm śródlądowych.
Na obszarze parku jest 40 jezior z unikatowym w skali światowej jeziorem Gościąż z charakterystycznym zachowanym układem warstwowym osadów dennych z ostatnich 13 tysięcy lat. Cenną ostoją ptaków jest Jezioro Rakutowskie w okolicach Kowala. Najcenniejsze obszary objęte są ochroną rezerwatową (10 rezerwatów + 4 w otulinie).
Ponad 60% powierzchni parku zajmują lasy, w których dominują bory sosnowe i lasy mieszane. Dobre miejsce do bytowania i lęgów znajdują tu m.in. gatunki zagrożone, wpisane do „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt”: bocian czarny, bąk, kulik wielki, żuraw, błotniak łąkowy i zbożowy, batalion, krwawodziób i derkacz. Pod opieką parku funkcjonuje Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków, którego zasługą jest poza ratowaniem ptaków – głównie drapieżnych, także przywrócenie przyrodzie sokoła wędrownego.
W latach 80-tych XX w. dokonano udanej reintrodukcji bobra, który zadomowił się w tutejszym środowisku. Sam natomiast powrócił w te strony ryś – przywędrował z Puszczy Kampinoskiej, gdzie wypuszczono na wolność kilka osobników tego gatunku.
Na terenie parku poza systemem szlaków pieszych i rowerowych funkcjonuje ok. 10 ścieżek dydaktycznych i przyrodniczych o różnym stopniu trudności oraz trzy zielone szkoły z działalnością ukierunkowaną na edukację przyrodniczą.
Źródło: niezalezna.pl
