Przyroda na wyciągnięcie ręki: Co wiesz o... słowiku?
Słowik szary jest niewielkim śpiewającym ptakiem z rodziny muchołówkowatych. Ptaki z tej grupy są najznakomitszymi śpiewakami. Śpiew ich jest donośny, niezwykle urozmaicony, o dużej skali tonów. Słowik przylatuje na tereny Polski w kwietniu-maju, a odlatuje do Afryki w sierpniu-wrześniu.
Piękny śpiew słowika szarego (kląskanie) najłatwiej usłyszeć późnym wieczorem, nocą oraz bardzo wczesnym rankiem.
Ptaki w zadziwiający sposób reagują na miejski hałas. Gdy z ulicy dochodzi wyjątkowy hałas, natężenie śpiewu niektórych ptaków znacznie wzrasta - nawet o 14 decybeli, może nawet dochodzić aż do 95 db. Taki sam hałas wywołuje oddalona o metr od słuchającego piła łańcuchowa albo silnik ciężarówki. Stałe, dwugodzinne narażenie na 80 db może na trwałe uszkodzić słuch.Pomimo że tak głośny śpiew wymaga od słowika pięciokrotnie większego niż normalnie ciśnienia w płucach, ptaki niczym nie ryzykują. Normalnie śpiewają one znacznie poniżej swoich możliwości badacz. Zaś natężenie dźwięków zwiększają wtedy, gdy chcą odstraszyć samca-rywala.
Ptak ma stosunkowo długie skrzydła, ciemnobrunatny dziób i nogi. Dorosły samiec słowika szarego nie różni się wyglądem od samicy, ale młode osobniki – w przeciwieństwie do dorosłych – mają bardziej brązową barwę piór z ciemniejszym plamkowaniem.
Słowiki zamieszkuje południową część Półwyspu Skandynawskiego, Europę wschodnią i część środkowej z zachodnią granicą zasięgu na łuku Karpat, linii Odry i dolnej Łaby, oraz zachodnią Syberię. Zimuje w południowo-wschodniej Afryce.
W Polsce jest to średnio liczny ptak lęgowy. Przez kraj przebiega zachodnia linia zasięgu tego gatunku. W latach 2008–2012 liczebność słowika szarego szacowano na 140–210 tysięcy par i od początku wieku wykazuje ona umiarkowaną tendencję spadkową. W Polsce największe jego populacje zaobserwowano na północy oraz wschodzie kraju, szczególnie na Lubelszczyźnie i Podkarpaciu nielicznie w części Pomorza, w Wielkopolsce czy na Śląsku.
Słowik zamieszkuje obrzeża wilgotnych lasów liściastych, parków, zarośli nadrzecznych i innych wilgotnych zadrzewień, doliny rzek oraz w okolice jezior.
Gniazdo buduje najczęściej nad ziemią lub w niskim krzewie. Zbudowane jest ono z traw, zbutwiałych liści, łodyżek o skąpym wysłaniu z korzeni i traw. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju 3–4 jaja, o zmiennym zabarwieniu, od cielistego po oliwkowe, z czerwonymi plamkami. Jaja wysiadywane są przez okres 12–14 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 12 dniach.
Ptak odżywia się przede wszystkim bezkręgowcami. Są to np. wije, stonogi, ważki, chrząszcze lub koniki polne. Poza bezkręgowcami słowik szary czasami żywi się miękkimi owocami: jagodami, czarnym bzem i porzeczkami, nasionami. Szukając pożywienia, podskakuje i rozgarnia ściółkę. Słowik szary może żyć nawet 9 lat. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Źródło: niezalezna.pl
