Palenie papierosów a choroba płuc

Najlepiej poznanym czynnikiem ryzyka rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest palenie papierosów, które odpowiada za większość zachorowań. Niestety, tylko około 5 proc. palaczy trwale udaje się rzucić papierosy. Z pewnością jednak w razie diagnozy POChP we własnym interesie warto zrobić wszystko, by pożegnać się z dymkiem – palenie nie tylko prowadzi do rozwoju choroby, ale i zaostrza jej przebieg, co wiąże się ze sporym cierpieniem.

Objawy POChP

Kłopot polega na tym, że nie ma jednego, charakterystycznego dla POChP objawu. Duszność, zadyszka, świszczący oddech, osłabienie, nadmierna produkcja śluzu w drogach oddechowych czy obniżenie masy ciała mogą kojarzyć się pacjentom z naturalnym procesem starzenia, w związku z czym często są przez nich ignorowane, zwłaszcza przez palaczy, którzy są w końcu świadomi wpływu dymu na ich kondycję. 

POChP - choroba nie tylko palaczy

Nie wolno jednak lekceważyć przewlekłego kaszlu – przy czym może się pojawiać okresowo lub codziennie, rzadko zaś wyłącznie w nocy, a także konieczności odkrztuszania plwociny – najsilniej po przebudzeniu. W miarę rozwoju POChP pojawia się męczliwość i duszności podczas wysiłku. Kiedy choroba jest już zaawansowana, duszność występuje także podczas spoczynku.

Zdarza się POChP mylone jest z innymi dolegliwościami, np. astmą czy zapaleniem oskrzeli, ale też mogą te choroby występować jednocześnie.

Diagnozę stawia lekarz na podstawie rozmowy z pacjentem, osłuchania go oraz – koniecznie – spirometrii wykonanej po podaniu leku rozszerzającego oskrzela. Często lekarz może zlecić też inne badania – zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej lub/i tomografię komputerową płuc, ocenę tolerancji wysiłku, morfologię krwi, itp.

POChP – leczenie

Opieka nad chorym na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc musi być złożona i obejmować wiele obszarów jego funkcjonowania, Same leki nie wystarczą. Astma może zabić. Nie lekceważ jej.

Farmakoterapia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w głównej mierze oparta jest o leki wziewne, które poprawiają funkcje układu oddechowego. Przekłada się to na zmniejszenie duszności oraz na poprawę tolerancji wysiłku.

Podstawową grupą preparatów stosowanych przy tym schorzeniu są nowoczesne leki rozszerzające oskrzela – aby jednak przyniosły oczekiwany skutek, muszą być przyjmowane regularnie i zgodnie z zaleceniem lekarza.

Bardzo ważnym elementem opieki nad pacjentem jest kontrola skuteczności terapii. Lekarze opierają się na danych dotyczących objawów, głównie dotyczących nasilenia duszności. Leki, poza tym, że w istotny sposób redukują objawy, to również zmniejszają ryzyko zaostrzeń choroby.

Leki w POChP trzeba stosować regularnie! Nie wolno odstawiać ich bez zlecenia lekarza nawet wtedy, gdy pacjent czuje się lepiej i uważa, że nie są mu już potrzebne!

Do dyspozycji mamy obecnie trzy podstawowe grupy inhalatorów a wśród nich wiele różnych rodzajów. Lekarz musi dobrać leczenie w sposób bardzo spersonalizowany, biorąc pod uwagę różne aspekty, m.in. to, jakimi pacjent dysponuje zdolnościami manualnymi, jaki ma zasób portfela (choć leki te są refundowane, a po 75 r.ż. wielu chorych otrzymuje je za darmo). Jednak najważniejsze jest to, żeby przepisując leki dla konkretnego chorego mieć pewność, że będzie on umiał ten lek dobrze zastosować, tj. prawidłowo obsłużyć urządzenie, za pomocą którego przyjmowany jest lek. Jak rzucić palenie? Gumy, plastry, leki, grupy wsparcia, hipnoza

W niektórych ośrodkach w Polsce dostępna jest dla pacjentów z POChP rehabilitacja pulmonologiczna. Ciekawe jest to, że podczas niej uczy się pacjentów oddychania. Warto spytać lekarza, czy w pobliżu jest możliwość skorzystania z takiej rehabilitacji.

POChP: można ćwiczyć i trenować?

Lekarze podkreślają, że w leczeniu POChP niezwykle ważna jest aktywność fizyczna.

Pierwszym krokiem w regularnej aktywności fizycznej jest korzystanie z krokomierza. Pozwoli to na monitorowanie aktywności fizycznej i może zmotywować do dalszych ćwiczeń.

Dieta w POChP

Choć to choroba układu oddechowego, to niebagatelne znaczenie w jej leczeniu ma dieta i stan układu pokarmowego.

W związku z tym chory na POCHP musi jeść bardzo regularnie i nie może się przejadać. Zalecane jest pięć posiłków dziennie, przy czym muszą być lekkostrawne, urozmaicone i zbilansowane, dające szansę na utrzymanie optymalnej masy ciała.

Zaleca się ponadto spożywanie mniejszej ilości tłuszczów, które do spalenia wymagają większego zużycia tlenu oraz większej ilości błonnika do utrzymania prawidłowej perystaltyki. Chory powinien unikać jedzenia bezpośrednio przed położeniem się spać, ale również przed drzemkami w ciągu dnia.
Warto pamiętać, że tak jak należy robić wszystko, by nie doprowadzić do nadwagi i otyłości, to także nie można doprowadzić do niedożywienia – niedożywiony pacjent także będzie miał problemy ze skutecznym leczeniem POChP. 

POChP – jakie szczepienia?

Warto zaznaczyć, że dla chorych na POChP wyjątkowo ważne są szczepienia zapobiegające infekcjom zaostrzającym chorobę. Pacjenci z tą diagnozą powinni co roku przyjmować szczepionkę przeciwko grypie, a ponadto zaszczepić się przeciwko pneumokokom oraz krztuścowi. W czasie pandemii zaleca się im także szczepionkę przeciwko COVID-19.

 

Źródło: pap MediaRoom, niezależna.pl

#POChP #choroba płuc