Ciekawostki turystyczne: Ponidzie
Ponidzie to region położony w województwie świętokrzyskim na terenie Niecki Nidziańskiej, nad środkową i dolną Nidą, od Chęcin po Nowy Korczyn. Na terenie Ponidzia umiejscowione są trzy parki krajobrazowe: Nadnidziański, Szaniecki i Kozubowski. W licznych rezerwatach przyrody występują relikty roślinności stepowej. Spotykane są tu często podmokłe łąki, torfowiska i stawy rybne.
Występują tu wzniesienia z okresu miocenu, zbudowane głównie ze skał gipsowych. W południowej części regionu dominuje krajobraz nizinny. Latem, na polach opodal Winiar Dolnych, można poczuć się jak w Prowansji a to za sprawą uprawianej tu od lat lawendy.
Jedną z atrakcji turystycznych regionu jest kolej wąskotorowa "Ciuchcia Express Ponidzie", która łączy Pińczów z Jędrzejowem. Współcześnie, do ważniejszych ośrodków regionu należą: Pińczów, Jędrzejów i Busko-Zdrój. Roślinnym symbolem Ponidzia jest miłek wiosenny, za architektoniczny uznaje się kolegiatę wiślicką.
Położone w połowie drogi pomiędzy Krakowem i Sandomierzem Ponidzie swój złoty okres miało w średniowieczu. Tu wybudowano zamki królewskie, tu często rezydowali władcy i dwór, tu odbywały się wiece i zjazdy rycerskie, tu dochodziło do doniosłych wydarzeń rangi państwowej.
Tu np.:
W 1226 w Starym Korczynie urodził się Bolesław V Wstydliwy, książę krakowski i sandomierski, ostatni przedstawiciel małopolskiej linii Piastów, w 1257 r. podczas zjazdu w Koperni k. Pińczowa wydał akt lokacyjny dla Krakowa.
W 1362 r. w Wiślicy ogłoszono Statuty Kazimierza Wielkiego – jedyną kodyfikację prawa sądowego za panowania Piastów.
W 1439 r. w bitwie na polach Grotnik koło Nowego Korczyna Zbigniew Oleśnicki dowodząc armią królewską pokonał wojska konfederatów husyckich pod wodzą Spytka z Melsztyna.
W 1479 r., w Nowym Korczynie wielki mistrz krzyżacki Martin Truchsess von Wetzhausen złożył hołd lenny Kazimierzowi Jagiellończykowi.
W 1587 r. w Wiślicy miał miejsce sejm elekcyjny podczas którego nastąpiła podwójna elekcja: arcyksięcia Maksymiliana Habsburga i Zygmunta Wazy, który ostatecznie został wybrany na króla Polski.
W 1918 r. na części Ponidzia opanowanej po rozbrojeniu wojsk okupacyjnych utworzono tzw. I Republikę Pińczowską.
W 1939 r. przez tereny Ponidzia wycofywała się armia Kraków dowodzona przez Antoniego Szylinga. W okolicy Broniny doszło do bitwy między oddziałami armii "Kraków" a wojskami niemieckimi.
W 1944 r. część terenu Ponidzia wyzwolonego przez oddziały Batalionów Chłopskich, Armii Krajowej i Armii Ludowej spod okupacji niemieckiej nazwano Republiką Pińczowską.
Przez wiele lat mieszkał tu Jan Chryzostom Pasek. Na Ponidziu mieszkał także Hugo Kołłątaj uczeń szkoły średniej w Pińczowie a następnie proboszcz parafii w Krzyżanowicach i Pińczowie. Z Ponidziem związane jest ponadto życie i twórczość Adolfa Dygasińskiego i Wojciecha Belona, którego piosenka "Nuta z Ponidzia", wykonywana przez zespół Wolna Grupa Bukowina uznawana jest za nieformalny hymn tej krainy. W twórczości Adolfa Dygasińskiego zostały upamiętnione następujące miejscowości Ponidzia: Chroberz, Jurków, Kije, Kopernia, Krzyżanowice, Młodzawy, Pawłowice, Pińczów, Skowronno,
Skrzypiów, Uników, Włochy, Włoszczowice, Zagość i Zakrzów.
Źródło: niezalezna.pl
