Film mocniej od innych form sztuki oddziałuje na ludzką psychikę, a przez nią na cały organizm. Zawiera w sobie fabułę, co łączy go z literaturą, grę aktorską, co przypomina teatr, niesie z sobą muzykę, a ujęcia filmowe zbliżają go do fotografii i malarstwa. Te wszystkie elementy sumują się w filmie, dając zupełnie inną jakość, która mocno i bardziej emocjonalne oddziałuje na świadomość i podświadomość.
Filmoterapia jest od lat stosowana jako pomocnicza metoda w psychoterapii, jest szczególnie popularna w USA. Film można też stosować jako środek do ożywienia relacji. W Polsce było nawet kilka ciekawych propozycji randki małżeńskiej z filmem wraz ze scenariuszem spotkania i pytaniami nawiązującymi do obejrzanej projekcji. Istnieją bardzo rozbudowane listy problemów i dolegliwości psychicznych połączonych z odpowiednimi filmami. Warto spojrzeć na film trochę inaczej, nie jest to bowiem tylko tania rozrywka, ale coś, co może nam pomóc w pracy wewnętrznej, skutecznie poprawić samopoczucie oraz radzenie sobie z samym sobą.
Potęga oddziaływania filmu
Doskonale o takimi oddziaływaniu filmu wiedzieli specjaliści od socjotechniki i propagandy. Na zaistnienie na tak potężną skalę rewolucji bolszewickiej i komunizmu miał olbrzymi wpływ przekaz filmowy. Wystarczy choćby wspomnieć wybitnego reżyseria Siergieja Eisensteina i cały szereg jego filmów propagandowych z
Pancernikiem Potiomkinem na czele. Nie inaczej było też w III Rzeszy, gdzie cała machina propagandowa Josepha Goebbelsa opierała się na mocno dotowanej niemieckiej kinematografii.
Są też oczywiście pozytywne oddziaływania filmu. Św. Jan Paweł II poświęcił filmowi kilka dokumentów (orędzia na światowy dzień środków masowego przekazu), pisał w nich o pozytywnej roli kina w dziele ewangelizacji, przestrzegał też przez zagrożeniami, które niosą niektóre filmy. Papież postulował nawet, żeby dyskusyjne kluby filmowe istniały przy każdej parafii. Papieskie orędzie zaowocowało powstaniem listy 45 polecanych filmów z okazji 100-lecia kina, tzw. listy watykańskiej.
Ulubionym filmem Jana Pawła II, według słów jego dawnego sekretarza abp. Mieczysława Mokrzyckiego, był
Tańczący z wilkami.
Przez odpowiednio długi czas filmy mogą przekształcić myślenie całych społeczeństw, promując jedne i atakując inne wartości, podkreślając takie czy inne postawy, mogą skłaniać do zbrodni lub szlachetności i pomocy innym. Film ciągle jest idealnym narzędziem do sterowania ludzkimi działaniami. Popularną książkę może przeczytać kilka lub kilkanaście milionów czytelników, a premiery popularnych filmów przeciągają setki milionów widzów np.
Przeminęło z wiatrem, 230 mln sprzedanych biletów.
Film najbardziej oddziałuje na młodego widza
Filmy oglądane w okresie formowania się osobowości i krystalizowania się wewnętrznej postawy człowieka wobec innych, wobec siebie, wobec świata oraz tożsamości społecznej, ideowej, moralnej oprócz bardzo wielu doświadczeń życiowych kształtują osobowość młodego człowieka. Film wpływa na nastrój i emocje, podnieca i pobudza namiętności, a zapamiętane sceny długo jeszcze ,,buszują” po wyobraźni człowieka i oddziałują na jego decyzje.
Terapia przez film
Dystans przyglądającego się, połączony z efektem wywieranym przez ekranowe wydarzenia, często ma głęboko pozytywny wpływ. Czy to przez obserwowanie, jak inni radzą sobie z sytuacją, dostrzeganie własnych rysów w postaciach ukazywanych na ekranie, czy też odrywanie się od własnych problemów filmy w znaczący sposób wspierają pracę nad sobą i proces terapeutyczny.
Terapia filmowa ma tę przewagę nad innymi formami pracy nad sobą, że często łączymy przyjemne z pożytecznym. Jest to droga dobra dla tych, którzy lubią oglądać filmy i myśleć, wykorzystując symbole i metafory. Praca z filmem nie doprowadzi do utraty przyjemności z obcowania z dziełem filmowym, gdyż nie polega na hiperanalizie. Chodzi w niej raczej o uważne oglądanie filmów oraz o pewną refleksję i większą świadomość naszych reakcji emocjonalnych i myślowych. Warto być świadomym tego, co do mnie najbardziej przemówiło oraz z jakim bohaterem się identyfikuję. Po oglądnięciu filmu możemy zapisać nasze spostrzeżenia. Oddziaływanie jest sprawą bardzo subiektywną, gdyż zależy od naszych doświadczeń, wrażliwości i cech osobowości. Ten sam film może być zupełnie inaczej odbierany przez różne osoby. Ważne jest, by film poruszał nas wewnętrznie, co nie zawsze zależy od jego wartości artystycznych. Z list filmów można skorzystać, ale należy brać poprawkę na to, jakie filmy preferujemy i jakie mamy gusta. Filmy pomagają nam zdobywać doświadczenie, uczą mądrości życiowej na podstawie losów innych ludzi. Jest to nauka bezpieczna, szczególnie jeśli chodzi o błędy popełniane w życiu.
Źródło: kinoterapia.pl / filmowa-alchemia
#film
Chcesz skomentować tekst? Udostępnij treść i skomentuj w mediach społecznościowych.
BS