Wyrok można ocenić jako kontynuację dotychczasowej linii orzeczniczej, odpowiedzialność leży na uchwałach Sądu Najwyższego i orzeczeniach poszczególnych sądów - dodał Glapiński na konferencji prasowej.
Pytany, czy istnieje możliwość wsparcia przez NBP banku PKO BP w procesie zawierania ugód z kredytobiorcami, Glapiński podkreślił, że NBP nigdy nie wypowiada się na temat poszczególnych banków.
„Jeśli grupa banków obciążonych kredytami frankowymi jest zainteresowana jakimś rozwiązaniem, i mają w sumie ponad połowę tych kredytów, to NBP zdecyduje, że może z tą grupą banków współpracować”
- stwierdził Glapiński. Jak dodał, z poszczególnymi bankami w tym zakresie NBP nie może współpracować, bo byłoby to załamanie prawa.
29 kwietnia TSUE uznał, że skutki stwierdzenia przez sąd istnienia nieuczciwego warunku w umowie dotyczącej kredytu indeksowanego we frankach szwajcarskich podlegają przepisom prawa krajowego, przy czym kwestia utrzymywania się w mocy takiej umowy powinna być oceniana przez sąd krajowy.
W pierwszej kolejności Trybunał zbadał, czy sąd krajowy jest zobowiązany do stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, nawet jeśli wada obciążająca ten warunek została usunięta w następstwie zawarcia między tymi stronami aneksu do tej umowy, a stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku w jego pierwotnej wersji może prowadzić do nieważności umowy.
Trybunał podkreślił, że system ustanowiony dyrektywą unijną nie może stać na przeszkodzie temu, by strony umowy eliminowały nieuczciwy charakter zawartego w niej warunku poprzez jego zmianę w drodze umowy, o ile, po pierwsze, odstąpienie przez konsumenta od powołania się na nieuczciwy charakter wynika z jego wolnej i świadomej zgody, i po drugie, nowy warunek zmieniający nie jest nieuczciwy, czego zbadanie należy do sądu krajowego.
