Już wkrótce liczba przedsiębiorstw wydających raporty społeczne zwiększy się niemal dziesięciokrotnie. W niejednej ze spółek, które podejmą to wyzwanie, dziś prowadzi się analizy tego, jak raportować w sposób profesjonalny.
Przedsiębiorstwa, które podlegają nowemu obowiązkowi, nie są zostawione same sobie. Mają do pomocy ofertę szkoleniową, konferencyjną i konsultingową. Minister-stwo Rozwoju udostępniło zainteresowanym polskie tłumaczenie międzynarodowego standardu GRI G4, który cieszy się największą bodaj renomą. Firmy, które chcia-łyby mniej ambitnie rozpocząć taką sprawozdawczość, mogą skorzystać z poradnika „Raportowanie niefinansowe. Poradnik dla raportujących”, który można znaleźć na internetowych stronach Ministerstwa Rozwoju.
Kryteria profesjonalistów
Jakościowy raport powinien czynić zadość pięciu wymaganiom: 1) rzetelność i wiarygodność, 2) kompletność, 3) zaangażowanie interesariuszy, 4) zwięzłość i przejrzystość oraz 5) łańcuch wartości. Spełnianie ich jest najbardziej charakterystyczną cechą tych raportów, które uzyskują laury w dorocznym konkursie Raporty Społeczne.
Po pierwsze dokumenty te muszą się odznaczać rzetelnością i wiarygodnością. Rzetelność oznacza staranność w przygotowaniu i zestawieniu danych. O wiarygodności decyduje odzwierciedlanie w raporcie nie tylko sukcesów i osiągnięć, ale też spraw trudnych, problematycznych, a nawet porażek. Nie od razu Kraków zbudowano. Dochodzenie do profesjonalizmu w praktykowaniu CSR to proces, w którym pojawiają się też błędy i trudności. A jednak firma, która dąży do wyznaczonego sobie celu, nie obawia się przyznać, że ta droga nie jest usłana różami. W ten sposób wzmacnia tylko swoją wiarygodność.
Ważną cechą dobrego raportu społecznego jest kompletność, czyli nie fragmentaryczny, ale całościowy obraz zaangażowania firmy w CSR. Za kompletność tego rodzaju sprawozdania można otrzymać aż 40 proc. punktów możliwych do zdobycia w konkursie Raporty Społeczne.
„Kompletność raportu umożliwia czytelnikowi wyrobienie sobie całościowego obrazu działalności organizacji – co robi, jaki jest zakres jej działalności i zakres raportu w odniesieniu do całości działań” – tłumaczy Mirella Panek-Owsiańska, szefowa Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
W firmie i w otoczeniu
Dobry raport powstaje nie tylko wewnątrz firmy, ale we współpracy z jej kontrahentami i klientami, z lokalnymi społecznikami i podmiotami, z którymi firma współdziała. Dlatego ważnym kryterium porządnego sprawozdania jest opracowanie go we współpracy z interesariuszami. By sprostać temu wymaganiu, autorzy raportu powinni zawczasu poważnie przemyśleć kwestię zaangażowania interesariuszy w raport i ich miejsca w tym dokumencie. Oczywiście najłatwiej będą miały te firmy, które pozostają w stałym kontakcie z interesariuszami – realnym i w trybie online.
Zespoły przygotowujące raporty społeczne znają pokusę tematycznego i treściowego „popłynięcia”. Uleganie jej skutkuje powstaniem dokumentu opasłego, wielowątkowego, ale w konsekwencji nieczytelnego. Kto wykaże tyle dobrej woli, by studiować takie opracowanie? Tymczasem dobry raport powinien być zwięzły i przejrzysty. Dlatego firmy z doświadczeniem w prezentowaniu swoich aktywności CSR chętnie sięgają po atrakcyjne formy prezentowania danych i bardzo się pilnują, by wypowiadać się krótko i do rzeczy. Przyjazna w odbiorze forma i treść raportu są w cenie.
W końcu sprawozdanie powinno odzwierciedlać odpowiedzialność firmy w całym cyklu produkcji, dostaw, sprzedaży, obsługi posprzedażnej, a nawet utylizacji – w całym łańcuchu wartości.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
#CSR
#raport
Marek Nawrocki