Ciekawostki turystyczne: Tarnica najwyższy szczyt polskich Bieszczad
Tarnica (1346 m n.p.m.) należy do najdalej wysuniętego na wschód masywu górskiego. Charakteryzuje się ostrym, wąskim, nieco wydłużonym grzbietem, na którym wyraźne są dwa wierzchołki (1346 i 1339 m n.p.m.). Nazwa góry pochodzi od rumuńskiego słowa “tarnita”, które oznacza siodłowate miejsce w górach.
Tarnica wznosi się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Szczyt Tarnicy to jeden z najbardziej atrakcyjnych punktów widokowych całych polskich Bieszczad. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczad przy dobrej widoczności i pogodzie można zauważyć stąd Tatry, Gorgany, Ostrą Horę, Połoninę Równą, Połoninę Krasną i Świdowiec.
W bardzo wietrzne dni trudno się dostać na pozbawioną drzew Tarnicę, ponieważ podmuchy wiatru sięgają tu nawet do 100 kilometrów na godzinę. Należy pamiętać o dobrym obuwiu, gdyż wejście jest bardzo kamieniste.
Tarnica znajduje się w środkowej części Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Pojawiają się tu gatunki wschodniokarpackich roślin kwiatowych, a także stanowiska dwóch gatunków ptaków wysokogórskich występujące w rejonie Tarnicy i Krzemienia. Podczas wędrówki można podziwiać także łąki górskie i przepiękne pejzaże.
Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, natomiast z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1275 m n.p.m. Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m.), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu.
Na głównej kulminacji znajduje się punkt geodezyjny. Na szczycie ustawiono krzyż, upamiętniający – wraz z wmurowaną tablicą – pobyt ks. Karola Wojtyły 5 sierpnia 1953.
W rejon tych gór prowadzą zaledwie dwa piesze szlaki turystyczne. Pierwszy to końcowy odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego (Ustroń – Wołosate), wiodący od schroniska w Ustrzykach Górnych (znaki czerwone). Odcinek ten w swojej końcowej partii jest bardzo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod szczytem Tarnicy (1275 m n.p.m.) połoninami Szerokiego Wierchu. Drugim jest bardziej stromy szlak niebieski który prowadzi z Wołosatego bezpośrednio na przełęcz pod szczytem Tarnicy. Z przełęczy na szczyt prowadzi krótki (15 min) boczny szlak koloru żółtego. Tuż przy nim, kilkanaście metrów od szczytu, znajduje się Jaskinia w Tarnicy. Wejście do niej zostało zasypane w 2008 roku ze względu na bezpieczeństwo turystów.
Źródło: niezalezna.pl
