W pewnej chwili rozległ się płacz noworodka i w progu stanął zdumiony lekarz, oznajmiając panu de Chavanson, iż co prawda ma zdrowego potomka, ale on jako medyk nie jest w stanie określić płci dziecka. Rodzice, nie wiedząc co robić, nadali oseskowi jednocześnie imię męskie i żeńskie i tak świat powitał Charlesa-Geneviève-Louisa-Auguste’a-André-Timothée d'Éon de Beaumont znanego jako Chevalier d'Éon (kawaler d'Éon), Mademoiselle d'Éon (panna d’Éon).
Początkowo był wychowywany jak dziewczynka, choć on sam w swoich wspomnieniach napisał, że było odwrotnie. W 1749 roku d'Éon ukończył Collège Mazarin w Paryżu i rozpoczął służbę w administracji. Sześć lat później zwerbowano go do francuskiego wywiadu Le Secret du Roi, działającego pod opieką króla. Jednym z pierwszych zadań było wniknięcie do Rosji na dwór cesarzowej Elżbiety. Mademoiselle d'Éon została francuską dwórką władczyni i zdobyła jej sympatię. W efekcie Francja wynegocjowała korzystny traktat z Imperium i Rosja przystąpiła w 1757 roku do Wojny Siedmioletniej, a d’Eon zasłużył na Królewski Order Wojskowy Świętego Ludwika. A ponieważ trwała wojna wrócił do swej ojczyzny i rozpoczął służbę wojskową jako kapitan dragonów, wsławiając się odwagą, co z kolei nagrodzono orderem św.Ludwika.
W 1763 roku kawaler d’Eon został mianowany ministrem pełnomocnym w Londynie, ale popadł w konflikt z przełożonymi, więc szybko odebrano mu urząd. Jednak król nie zapomniał o jego zasługach i przyznał roczną pensję w zamian za kontynuowania pracy szpiegowskiej. Kawaler coraz częściej „stawał się” panną i chodził po Londynie w sukniach. Stał się bardzo popularny w wyższych sferach, które żyły z domysłów, jakiej naprawdę jest płci. Londyńska giełda przyjmowała nawet zakłady w tej sprawie. W 1777 roku, kiedy jego dobroczyńca Ludwik XV już nie żył, d’Eon wrócił do Francji i ogłosił, że jest kobietą. Planował wyjazd do Stanów Zjednoczonych, by wspomóc powstańców w walce o niepodległość, ale francuski rząd nakazał mu udać się do rodzinnej miejscowości i pozostać tam bez prawa wyjazdu.
Przez sześć lat d’Eon spisywał swe wspomnienia, które wydał w 1779 roku pod tytułem „La Vie Militaire, politique, et privée de Mademoiselle d’Éon” („Życie wojskowe, polityczne i prywatne panny d’Eon”). Kiedy wybuchła rewolucja uciekł do Wielkiej Brytanii. Jeszcze stamtąd wysłał list do francuskiego Zgromadzenia Narodowego z propozycją wystawienia dywizji kobiecej do walki przeciw Habsburgom, ale ofertę odrzucono. Resztę życia spędził w biedzie w Londynie, przez cały czas nosząc kobiece suknie. Kiedy zmarł w 1810 roku, postanowiono sprawdzić i potwierdzić ostatecznie płeć tego człowieka. W obecności siedemnastu świadków, badający ciało zmarłego chirurg oznajmił: „po przeprowadzeniu oględzin i sekcji zwłok kawalera d’Éona stwierdziłem istnienie u zmarłego doskonale ukształtowanych męskich narządów płciowych”.
Na jego grobie umieszczono napis „Éon de Beaumont 1728–1810”, bez imion i jakichkolwiek danych wskazujących na płeć