Śmierć „Hubala”

30 kwietnia 1940 r. koło Anielina pod Opocznem w walce z Niemcami zginął major Henryk Dobrzański uczestnik walk o Lwów, wojny 1920 r. i obrony Grodna przed sowietami w 1939 r.

Swoją żołnierską drogę rozpoczął w Legionach Piłsudskiego. W 1918 r. dowodził plutonem kawalerii w walkach o Lwów, a potem w latach 1919–21 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Był czterokrotnie odznaczony za odwagę Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W Kampanii Wrześniowej 1939 r. jako zastępca dowódcy 110 Pułku Ułanów stoczył kilkanaście potyczek z Wehrmachtem na Grodzieńszczyźnie. Potem walczył w obronie Grodna przed wkraczającą ze wschodu Armią Czerwoną. Po kapitulacji miasta jego pułk nie podporządkował się rozkazowi o zaprzestaniu walki i podjął marsz na pomoc broniącej się Warszawie.

Kiedy stolica upadła, Dobrzański z pięćdziesięcioma żołnierzami ruszyli na południe w kierunku Gór Świętokrzyskich, kontynuując walkę z Niemcami. Major Henryk Dobrzański przyjął pseudonim „Hubal” a jego oddział, jako Oddział Wydzielony Wojska Polskiego, stał się pierwszym oddziałem partyzanckim II wojny światowej. 2 października 1939 „hubalczycy” odnieśli pierwsze zwycięstwo nad Niemcami w potyczce pod Wolą Chodkowską. 

„Hubal” zginął w potyczce z Wehrmachtem pod Anielinem. Niemcy zmasakrowali jego ciało, wystawili na widok publiczny,  a następnie gdzieś wywieźli. Do tej pory nie odnaleziono miejsca jego pochówku.
 

 

Źródło: kresy24.pl

 

#Niemcy #Hubal #śmierć