Żytomierz to największe skupisko Polaków na Ukrainie. W tej chwili mieszka tu więcej Polaków niż we Lwowie. Zaskakujące, prawda? Jednak co smuci, to to, że Polska diaspora (która działa tu na tyle, na ile jest w stanie) wygląda na mało zadbaną przez państwo polskie i polskie społeczeństwo.

Na własne oczy zobaczyłem, jak prężne są tutejsze organizacje, jak ludzie chcą uczyć się języka polskiego. Co jednak najważniejsze – potrafią dobrze żyć z Ukraińcami. W Żytomierzu powstała ulica Lecha Kaczyńskiego, za kilka miesięcy będzie odsłaniany jego pomnik. Uważam, że można śmiało pokazać to miasto jako wzorowy przykład relacji polsko-ukraińskich, szczególnie w obliczu pojawiającej się tu i ówdzie propagandy, mówiącej o tym, że jest wręcz przeciwnie. Szkoda, że to miasto tak mało jest pokazywane przez polskie media. I że tak mało uwagi poświęcają mu polscy politycy. Można mieć nadzieję, że w obliczu ocieplania się stosunków Polski i Ukrainy zmieni się także i to. Zasługują na to i Polacy z Żytomierza, i ich ukraińscy przyjaciele. Co najważniejsze, są oni – podobnie jak pisze obok Ryszard Kapuściński o Polakach z zachodniej Europy – gotowi do współpracy.