Czy jesienno-zimowe przygnębienie i pogorszone samopoczucie może świadczyć o sezonowej depresji? Inaczej zwana jako sezonowe zaburzenie afektywne może być tylko przejściowe, objawiając się obniżeniem nastroju w sposób cykliczny, zazwyczaj w okresie jesienno-zimowym. Czy jesienna chandra może być związana z mniejszą ilością światła słonecznego i deszczową aurą? Jak sobie pomóc w przypadku depresji sezonowej
Depresja sezonowa to problem prawdopodobnie zdecydowanie częstszy, niż można by tylko przypuszczać. W Polsce może dotyczyć nawet 2% społeczeństwa. Choroba afektywna sezonowa – z nie do końca wiadomych przyczyn – zdecydowanie częściej spotykana jest u kobiet niż u mężczyzn.
Największa aktywność przypadała na okres wegetacji przyrody. W okresie jesienno-zimowym następuje spadek energii, co może być również uwarunkowana genetycznie.
Jedną z teorii jest ta, według której odpowiedzialne za objawy depresji sezonowej miałoby być zmniejszenie ilości słonecznych dni w okresie jesienno-zimowym. Prawdopodobnie dochodzi do zaburzeń rytmu okołodobowego i właśnie to może odpowiadać za występowanie specyficznych dla choroby afektywnej sezonowej objawów.
Mniejsza ekspozycja na światło słoneczne powiązana może być ze zmianami wydzielania w organizmie rozmaitych substancji. W okresie jesienno-zimowym dochodzić może do zmniejszenia produkcji serotoniny. Zmiany obejmować mogą również produkcję i wydzielanie melatoniny, która odpowiedzialna jest nie tylko za regulowanie rytmu snu i czuwania, ale i ma ona pewien wpływ na ludzki nastrój.
Objawy, które pojawiają się u pacjentów z depresją sezonową, ogólnie przypominają objawy depresji. Wśród problemów, które mogą stanowić objawy choroby afektywnej sezonowej, wymienić bowiem można:
Wszystkie wymienione objawy depresji sezonowej mogą znacząco utrudniać pacjentowi funkcjonowanie.
W przypadku podejrzenia, że pacjent może mieć depresję sezonową, powinien on udać się na konsultację do psychiatry. Jednostkę rozpoznać można po stwierdzeniu w trakcie badania psychiatrycznego charakterystycznych dla niej objawów oraz tego, że pojawiają się one u pacjenta cyklicznie, w powiązaniu z konkretnymi porami roku. Lekarz psychiatra potwierdza chorobę lub ją wyklucza, szukając możliwych innych przyczyn.
Leczenie depresji sezonowej sprowadza się do następujących czynników:
Osoby, które są podatne na jesienną chandrę powinny unikać stresujących sytuacji i dbać o ty, by nie nakładać na siebie zbyt dużej ilości obowiązków.
Ważna jest również odpowiednia, dobrze zbilansowana dieta, bogata w witaminy, składniki mineralne. Ważna jest dieta zawierająca w swoim składzie warzywa, owoce, węglowodany złożone i WODĘ, która jest równie ważna.
Pomocna jest także medytacja, stosowanie technik relaksacyjnych, aromaterapia, jak również unikanie ciemnych pomieszczeń i spacery na świeżym powietrzu w słoneczne dni.
Osoby, które wykonują regularne ćwiczenia fizyczne również zmniejszają ryzyko zachorowania na depresję sezonową.
Lekarstwem na spadek nastroju są także spotkania towarzyskie i dobre relacje z ludźmi.