Srebro koloidalne jest zaliczane do terapii alternatywnej. Zwolennicy tej metody leczenia twierdzą, że jest to skuteczna metoda na wszelkiego rodzaju infekcje i choroby.
Srebro koloidalne to nic innego jak niejednorodna mieszanka, nie mylić z roztworem. W części składowej srebra znajdują się nierozpuszczalne drabinki, widoczne jedynie pod mikroskopem. Cząsteczki srebra są tak małe, że bez problemu mogą wnikać do wnętrza bakterii, które są od niego większe. Dla porównania, aby dobrze zwizualizować wielkość srebra wyobraźmy sobie domowego kota stojącego obok najwyższego szczytu na Ziemi – Mount Everest 8848 m n.p.m.
Nie bez powodów działanie srebra koloidalnego było znane już od dziejów. Srebrna łyżeczka była używana w lecznictwie i służyła do odkażania ran, a w XIV w. w Anglii bogaci ludzie dawali ją do ssania swoim dzieciom, aby zapobiec chorobom zakaźnym. Nie tak dawno temu, bo już nasze prababki wykorzystywały srebro do przechowywania wody w srebrnych naczyniach, aby dłużej zachowywała swoją świeżość i zdatność do picia. Z kolei srebrna moneta wrzucona do naczynia z mlekiem pozwalała na dłuższe zachowanie świeżości oraz powodowała, że mleko nie kwaśnieje.
Właściwości srebra koloidalnego możemy śmiało porównać do antybiotyku. Dodatnie jony srebra przyczepiają się do ujemnie naładowanych bakterii i niszczą strukturę komórek bakterii. Dr Roberta Becka nazwał to efektem „srebrnego pocisku”. Mówiąc dokładniej srebro zabija bakterię od razu, podczas gdy antybiotyk zabija dopiero w momencie, kiedy bakterie zaczynają się dzielić lub w ogóle zapobiega ich podziałowi. W obu przypadkach nasz system immunologiczny musi sobie sam poradzić z większością patogenów. Z kolei srebro koloidalne w pierwszej kolejności zakłóca pozyskiwanie energii przez bakterie, co prowadzi do przerwania łańcucha oddechowego. Bakterie zaczynają tracić elektrolity, wysychają, kurczą się i obumierają.
Srebro koloidalne wykazuje działanie przeciwwirusowe, a z kolei antybiotyki na wirusy nie działają. Co ważne bakterie nie uodparniają się na działanie srebra koloidalnego.
Srebro koloidalne ma szeroki zakres działania. Szczególnie zalecany jest przy następujących schorzeniach:
Dobrym rozwiązaniem do stosowania zewnętrznego będzie połączenie srebra koloidalnego z nadtlenkiem wodoru, czyli tzw. woda utleniona. Dzięki takiemu połączeniu działanie srebra koloidalnego zostaje zwielokrotnione. Jony srebra w przypadku np. bakterii tlenowej przemieszczają się na bąbelku tlenu, przechodzą przez błonę komórkową mechanicznie wchodząc w kanał bakterii i blokują jej metabolizm powodując zniszczenie bakterii.
Działanie to jednak nie niszczy bakterii fizjologicznych na skórze. Nadtlenek wodoru utlenia i likwiduje znajdujące się w ranie toksyny.
Samo srebro w postaci koloidu ma ograniczony okres trwałości. Jeśli zostanie połączone z nadtlenkiem wodoru to dojdzie do zjawiska oligodynamiki, czyli następuje samokonserwacja preparatu.
Srebro koloidalne doskonale sprawdza się:
UWAGA: Srebro koloidalne należy przechowywać w miejscu, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jony srebra znajdujące się w mieszaninie srebra koloidalnego posiadają ładunki elektryczne, a pod wpływem silnego światła słabną. W dobrze przechowywanym srebrze koloidalnym jony srebra nie osadzają się na dnie butelki, ani na jej ściankach.