Skurcze mięśni – co może być ich przyczyną?

Skurcze mięśni - co to?

Skurcze mięśni, często nazywane także kurczami, mogą pojawiać się u znacznej części społeczeństwa. Niektórym zdarzają się jedynie sporadycznie, natomiast dla wielu stanowią często powtarzający się problem.  

Podczas kurczu dochodzi do niezależnego od naszej woli, gwałtownego skrócenia mięśnia, który przez chwilę pozostaje w stanie napięcia. Wiąże się głównie z ostrym bólem i ograniczeniem ruchomości danej części ciała, w której występuje. Skurcze najczęściej obejmują mięśnie nóg, a zwłaszcza łydek. Często mogą pojawiać się w nocy lub w trakcie wysiłku fizycznego (np. pływania), co może być niebezpieczne. Skurcz mięśni może mieć wiele przyczyn, od wysiłku fizycznego przez zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej po choroby układu nerwowego czy krążenia. 

Skurcze mięśni – skąd się biorą?

Skurcze mięśni – niedobory składników mineralnych 

Najczęstsze przyczyny skurczów mięśni to niedobory poszczególnych składników mineralnych. Jak wiadomo za skurcze głównie odpowiada magnez, natomiast może to być wynik także z niedoborów potasu oraz sodu. To właśnie te pierwiastki mają kluczową rolę w przewodzeniu impulsów nerwowych w mięśniach. W intensywnych oraz często nawracających skurczów mięśni warto jest sprawdzić także poziom wapnia – niedobór wapnia jest jedną z przyczyn tężyczki.

Problemy z krążeniem a skurcze mięśni

Bolesne skurcze, zwłaszcza nóg, mogą być spowodowane niewystarczającym zaopatrzeniem mięśni w krew. Takie dolegliwości wynikają najczęściej z miażdżycy, zwężenia światła naczyń, nadciśnienia czy żylaków. Charakterystyczne w takich przypadkach mogą być skurcze, które mijają po zaprzestaniu wykonywania aktywności fizycznej. Częściej także pojawiają się w nocy. Przede wszystkim warto skonsultować się z lekarzem i zdiagnozować, a następnie leczyć chorobę. 

Choroby i leki powodujące skurcze mięśni

Zaburzenia i choroby na tle hormonalnym, np. niedoczynność tarczycy, ale również niewydolność nerek lub cukrzyca mogą powodować objawy takie jak skurcze mięśni. Dlatego zaleca się wykonywanie podstawowych badań przynajmniej raz w roku, jak badanie poziomu glukozy, hormonów tarczycy czy kreatyniny i mocz. Skurcze mięśni pojawiają się także przy stwardnieniu rozsianym, niektórych rzadkich chorobach, a także przy zatruciach, biegunkach i wymiotach.

Skurcze mięśni a choroby neurologiczne 

Nawracające skurcze mogą mieć także podłoże neurologiczne. Pojawiają się one w przebiegu dystonii, stwardnienia rozsianego oraz choroby Parkinsona. 

Aktywność fizyczna a skurcze mięśni

Sztywność mięśni i ból pojawiają się nagle. Taka reakcja może pojawiać się na skutek przemęczenia spowodowanego nadmiernym wysiłkiem. Zwykle dotyczy mięśni nóg, ale występują także w mięśniach przedramienia. Ponadto skurcz zdarza się osobom, które rozpoczynają trening siłowy bez odpowiedniej rozgrzewki.

Zasiedzenie

Długie siedzenie w tej samej pozycji może doprowadzić do skurczu mięśni. Ucisk powoduje, że do mięśni dopływa mniej krwi. Są one niedożywione i właśnie zaciśnięciem naczyń krwionośnych bronią się przed większym niedoborem składników odżywczych.

Przegrzanie i odwodnienie

Organizm może reagować kurczem mięśni przy nadmiernym przegrzaniu, np. po wizycie w solarium czy zbyt długim przebywaniu na plaży. Bolesny skurcz mięśni pojawia się w łydkach, ramionach czy mięśniach brzucha.

Jak leczyć skurcze mięśni?

Zwykle skurcze mięśni zdarzają się sporadycznie, szybko mijają i nie wymagają interwencji lekarskiej. W niektórych przypadkach warto jest się przyjrzeć codziennym nawykom — oprócz wspomnianych wyżej dolegliwości, mogą również wynikać z chodzenia w butach na wysokim obcasie, otyłości, nadużywania kofeiny bądź nawet noszenia za ciasnych spodni czy rajstop. 

Kiedy zgłosić się do lekarza? Przede wszystkim gdy skurczom towarzyszy zaczerwienienie skóry czy inne niepokojące zmiany, a także wówczas, kiedy są wyjątkowo uciążliwe, nawracają, towarzyszy im osłabienie mięśni. Jedną z terapii leczenia skurczów mięśni jest fizjoterapia oraz liczne zabiegi, np. masaże, rozciąganie, krioterapia, leczenie ciepłem czy elektroterapia. Jednak najpierw należy zwrócić się po pomoc do lekarza pierwszego kontaktu.

 

Źródło: aptekagemini.pl, niezalezna.pl