Biblijna miejscowość Emaus jest wpisana w wiele tradycji związanych ze świętami wielkanocnymi. W drugi dzień Świąt Wielkanocnych tzw. Lany Poniedziałek na pamiątkę ewangelicznej historii opisującej uczniów Jezusa podróżujących do Emaus, którzy nie poznali Go, kiedy przyłączył się do nich w drodze, w średniowiecznej Europie w Poniedziałek Wielkanocny odbywały się pielgrzymki do kościołów położonych poza miastem.
Emaus to wioska w Izraelu, według Biblii oddalona 60 stadiów (około 11 km) od Jerozolimy.
Nie ma pewności co do dokładnej lokalizacji wioski; utożsamiana jest przez niektórych z Al-Kubajba (Al-Qubaybah, El Qubeibeh), 11 km na północny zachód od Jerozolimy, przy dawnym trakcie rzymskim. Biblijne spotkanie uczniów z Jezusem upamiętnia tutaj Bazylika św. Kleofasa, stanowiąca sanktuarium franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej. Jednakże Euzebiusz z Cezarei, Św. Hieronim, Teofan Wyznawca i Sozomenos uznawali lokalizację biblijnego miasta w rzymskim mieście Emaus Nikopolis. Z kolei krzyżowcy utożsamiali Emaus z Kirjat Je’arim (dzisiejszym Abu Ghausz), gdzie w 1143 zbudowali klasztor, reaktywowany w 1900 jako Opactwo benedyktyńskie w Abu Ghausz.
W dniu zmartwychwstania Jezusa do Emaus szli dwaj jego uczniowie, rozgoryczeni śmiercią swojego nauczyciela. W czasie drogi przyłączył się do nich Jezus, który z początku nie został rozpoznany, i który w czasie wspólnej wędrówki przedstawił wykładnię proroctw mesjańskich. Po dotarciu na miejsce, do Emaus, w czasie wspólnego posiłku, Jezus został rozpoznany przez uczniów, gdy łamał dla nich chleb, i wówczas zniknął.
Emaus to jedna z najstarszych i najbarwniejszych krakowskich tradycji. W Krakowie na terenie parafii Najświętszego Salwatora nieopodal klasztoru ss. Norbertanek na Zwierzyńcu odbywa się największy, a zarazem najstarszy w Polsce odpust Emaus. Na licznych kramach znajdują się słodycze, zabawki i balony.