Wsparcie dla mediów Strefy Wolnego Słowa jest niezmiernie ważne! Razem ratujmy niezależne media! Wspieram TERAZ »
Z OSTATNIEJ CHWILI
Prezydent Litwy: W Polsce zatrzymano dwie osoby podejrzane o atak na rosyjskiego opozycjonistę Wołkowa • • •

Bundeswehrę na Westerplatte!

Paweł Adamowicz, prezydent Gdańska, odważnie zażądał usunięcia reakcyjnego Wojska Polskiego z obchodów rocznicy wybuchu II wojny światowej, argumentując, że autorytet armii jest dla władz Gdańska takim dobrem, że nie chcą one „wikłać żołnierzy w polityczną wojnę, rozpętaną przez aktualnie rządzącą siłę polityczną”.

Rozwiązać ten marsz! Stanowi zagrożenie. Ewidentnie widać, że sposób sformułowania czoła tego marszu przypomina nam lata 30. Przywodzi na myśl włoskich faszystów, ale przede wszystkim niemieckich nazistów. Co prawda brak symboli, które uważane są za związane z tymi reżimami, ale nie z nami te numery, Bruner… Podstępni manifestanci wyruszyli na swój marsz w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, czyli zbrojnego zrywu przeciwko niemieckim nazistom, którzy najechali Polskę 1 września 1939 roku. Doświadczony funkcjonariusz komunistycznych służb natychmiast wyczuwa podstęp. Może i marsz miał oddać hołd tym, którzy z bronią w ręku i za cenę ryzyka utraty życia i śmierci najbliższych wystąpili przeciwko „niemieckim nazistom”, ale człowiek wykształcony w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Feliksa Dzierżyńskiego wie od razu, że to subtelna gra. Zwłaszcza że manifestujący mają czelność wykrzykiwać hasła w sposób oczywisty nawołujące do działań niezgodnych z prawem, czyli do walenia „raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę”.

Biorąc pod uwagę, że „czerwona hołota” zasiada akurat w Biurze Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego m.st. Warszawy, którym kieruje Ewa Gawor – sprawa jest tym bardziej jasna. Marsz trzeba było rozwiązać, bo nikt tolerować nie będzie w postępowej Warszawie podstępnego podrywania autorytetu najważniejszych funkcjonariuszy rządzącej ekipy. Z aktualnego numeru „Gazety Polskiej” dowiadujemy się, jak przebiegały początki kariery pani dyrektor Ewy Gawor, która w imieniu prezydent Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz tłumaczyła decyzję władz miasta rozwiązującą marsz upamiętniający Powstanie Warszawskie. Wieloletni funkcjonariusz komunistycznych służb, autorka pracy dyplomowej o operacyjnym wykorzystaniu bazy PESEL, czyli informatycznego oczka w głowie ludzi pokolenia Kiszczaka i Jaruzela, zachowała się jak przystało na wierną uczennicę spadkobierców Feliksa Dzierżyńskiego. Zero tolerancji dla zaplutych karłów reakcji z Armii Krajowej i ich pogrobowców. W ślad za odważną decyzją towarzyszki dyrektorki podporucznik Ewy Gawor vel Kuczawskiej-Subdy poszły kolejne śmiałe decyzje innych samorządowców. Paweł Adamowicz, prezydent Gdańska, odważnie zażądał usunięcia reakcyjnego Wojska Polskiego z obchodów rocznicy wybuchu II wojny światowej, argumentując, że autorytet armii jest dla władz Gdańska takim dobrem, że nie chcą one „wikłać żołnierzy w polityczną wojnę, rozpętaną przez aktualnie rządzącą siłę polityczną”. Trudno nie pochylić się z troską nad tym ruchem, jednak wyraźnie zabrakło konsekwencji. Skoro istnieje spór pomiędzy wytrawnym samorządowcem, niedawnym posiadaczem 36 kont bankowych i niezliczonej (przez niego) liczby mieszkań a opresyjnym rządem z Warszawy co do tego, kto ma wystrzelić salwę honorową upamiętniającą wybuch II wojny światowej, prezydent Gdańska powinien odwołać się do stosownych instytucji cieszących się nieposzlakowaną opinią i zaufaniem światłych Europejczyków. Skoro dobrym zwyczajem jest nieszczęsna salwa z broni palnej – odpada Światowa Organizacja Ruchu Skautowego, harcerze nie noszą przecież broni. Historycznie odpadają wojska NATO, bo przecież 1 września 1939 r. Sojusz nie istniał, a wojsk amerykańskich było w Europie jak na lekarstwo. Rosjanie formalnie nie mieli nic wspólnego z Westerplatte – również odpadają. W zasadzie staje się więc jasne, że jedynym sposobem, za pomocą którego można zrealizować apel prezydenta Gdańska o to, aby stanąć „na straży honoru i etosu polskiego żołnierza”, jest zastąpienie salwy honorowej oddanej przez Wojsko Polskie wystrzałem z karabinów bratniej Bundeswehry, której poprzedniczka była akurat obecna rankiem 1 września 1939 r. na Westerplatte w formie gościnnej wizyty pancernika Schleswig-Holstein.
 

 



Źródło:

 

#Bundeswehra #Westerplatte #Paweł Adamowicz #Gdańsk #Wojsko Polskie #rocznica wybuchu II wojny światowej

prenumerata.swsmedia.pl

Telewizja Republika

sklep.gazetapolska.pl

Wspieraj Fundację Niezależne Media

Chcesz skomentować tekst? Udostępnij treść i skomentuj w mediach społecznościowych.
Michał Rachoń
Wczytuję ocenę...
Zobacz więcej
Niezależna TOP 10
Wideo